Tijdens de zwangerschap ondergaat de foetus talloze ontwikkelingen die de basis vormen voor zijn of haar toekomstige gezondheid en welzijn. Een aspect van deze ontwikkeling is de installatie van reflexen, waaronder de Asymmetrisch Tonische Nekreflex (ATNR), die van cruciaal belang zijn voor motorische en cognitieve vaardigheden. Met behulp van hypnose kunnen aanstaande ouders een connectie maken met het onderbewuste van de baby en controleren of deze reflexen goed geïnstalleerd zijn, en zo nodig bijsturen naar harmonie voor een optimale ontwikkeling.
Wat zijn Reflexen en waarom zijn ze Belangrijk?
Reflexen zijn automatische, onvrijwillige reacties van het lichaam op bepaalde stimuli. Tijdens de zwangerschap en de vroege kinderjaren spelen reflexen een essentiële rol bij het stimuleren van de ontwikkeling van het zenuwstelsel en het leren van motorische vaardigheden. De ATNR, bijvoorbeeld, helpt bij het ontwikkelen van de spierspanning, de samenwerking tussen beide lichaamshelften, en is van invloed op het evenwicht en de coördinatie.
Hoe Werkt Hypnose bij het Installeren van Reflexen?
Hypnose is een staat van diepe ontspanning waarbij het bewustzijn wordt veranderd om toegang te krijgen tot het onderbewuste. Tijdens de zwangerschap kunnen aanstaande ouders, onder begeleiding van een ervaren hypnotherapeut, gebruik maken van hypnose om een connectie te maken met de baby in de baarmoeder. Via ideomotorische signalen, subtiele bewegingen die worden veroorzaakt door het onderbewuste, kan de hypnotherapeut communiceren met de baby en controleren of de reflexen goed geïnstalleerd zijn.
Voordelen van Hypnose bij het Harmonieus Installeren van Reflexen
Vroegtijdige Detectie van Problemen: Hypnose stelt aanstaande ouders in staat om vroegtijdig eventuele problemen met de reflexen van de baby te detecteren, nog voordat de baby is geboren.
Zachte Bijsturing: Indien nodig kunnen eventuele problemen met de reflexen van de baby voorzichtig worden bijgestuurd naar harmonie, zonder invasieve procedures of medicatie.
Bevordering van Gezonde Ontwikkeling: Door de reflexen van de baby te harmoniseren tijdens de zwangerschap, kan hypnose bijdragen aan een gezonde ontwikkeling van het zenuwstelsel, de motorische vaardigheden en de cognitieve functies.
Hoe Kun je Hypnose Integreren in de Zwangerschapsroutine?
Het integreren van hypnose in de zwangerschapsroutine kan eenvoudig zijn met de juiste begeleiding. Het kan worden gedaan als onderdeel van een zwangerschapscursus of individuele sessies met een gekwalificeerde hypnotherapeut. Aanstaande ouders kunnen ontspannende hypnosesessies thuis uitvoeren, waarbij ze zich richten op het maken van een connectie met de baby en het bevorderen van een gezonde ontwikkeling.
Voorkomen van Problemen door Harmonieus Installeren van Reflexen
Het tijdig en harmonieus installeren van reflexen tijdens de zwangerschap kan tal van problemen helpen voorkomen, zowel op fysiek als cognitief gebied. Hieronder volgt een overzicht van enkele mogelijke problemen die kunnen worden voorkomen:
Algemeen Welzijn:
Evenwichtsstoornissen
Fibromyalgie
Gehoorproblemen
Scheefstand/groei van het lichaam
Spieratrofie/slapte/krampen
Scheefstand van het hoofd
Uitputting/Burn-out
Spijsverteringsproblemen
Gewrichts- of botschade
Verhoogd risico op schouderklachten
Afwijkingen aan de wervelkolom
Motorische Uitdagingen:
Moeite met stilzitten
Problemen met oogvolgbewegingen
Moeite met (hard)lopen
Evenwichtsproblemen
Problemen met coördinatie
Moeite met bal gooien en vangen
Niet oversteken van de lichaamsmiddellijn
Vaak struikelen, vallen en botsen
Onvoldoende gekropen hebben
Gedragsmatige Problemen:
Moeite met het houden van maat
Problemen met het organiseren van verschillende vaardigheden
Moeite om snel in actie te komen of op tijd te stoppen
Weerstand tegen veranderingen
Leerproblemen:
Moeite met het vasthouden van de aandacht
Problemen met het onthouden en volgen van reken- en spellingsregels/strategieën
Moeite met lateraliseren
Problemen met letterherkenning en (begrijpend) lezen
Moeite met het overschrijven van het bord of uit het boek
Omkeren van letters/cijfers
Moeite met schrijfmotoriek en pengreep
Problemen met het navertellen of volgordelijk opschrijven van denkstappen (bijvoorbeeld bij wiskunde)
Moeite met automatiseren
Woordvindingsproblemen
Diagnoses zoals dyslexie, dyscalculie en andere “dys”-diagnoses
Beelddenken en disharmonische intelligentieprofielen
Door vroegtijdig in te grijpen en de reflexen van de baby harmonieus te installeren tijdens de zwangerschap, kunnen deze problemen worden voorkomen of verminderd. Het is dus van groot belang om de reflexen van de baby actief te controleren en indien nodig bij te sturen, zodat een gezonde ontwikkeling wordt bevorderd.
Conclusie
Hypnose biedt een waardevolle mogelijkheid voor aanstaande ouders om een connectie te maken met hun baby tijdens de zwangerschap en de reflexen van de baby te controleren en indien nodig bij te sturen naar harmonie. Door hypnose te integreren in de zwangerschapsroutine, kunnen ouders bijdragen aan een gezonde ontwikkeling van hun baby, zowel fysiek als cognitief.
Help mij om een maatschappij te creëren waar er minimum #1,000,000 baby’s zich waardevol voelen.
In onze onophoudelijke zoektocht naar oplossingen voor enkele van de meest prangende maatschappelijke uitdagingen — oorlog, hongersnood, criminaliteit, en een overbelast rechtssysteem — ontdekken we mogelijk een doorbraak die zo fundamenteel en verrassend eenvoudig is, dat het onze benadering van sociale hervorming voorgoed kan veranderen. Deze doorbraak ligt niet in geavanceerde technologie of stringentere wetgeving, maar in een domein dat tot nu toe over het hoofd is gezien: de allereerste momenten van menselijk bestaan, nog voor de geboorte.
De Kracht van de Baarmoederlijke Band
Als hypnotherapeut, gespecialiseerd in het werken met ideomotorische signalen, heb ik met collega’s een opmerkelijke ontdekking gedaan. Door duizenden sessies heen heb ik geleerd dat veel mensen zich vanaf hun vroegste begin — letterlijk in de baarmoeder — niet volledig waardevol voelen. Deze onthulling is zowel verrassend als onthutsend, gezien het leven buiten de baarmoeder dan nog moet beginnen.
Deze initiële gevoelens van ontoereikendheid en onveiligheid kunnen diepgaande effecten hebben op iemands vermogen om gezonde relaties te vormen, en beïnvloeden hoe men zich verhoudt tot de bredere maatschappij. Het suggereert een fundamentele tekortkoming in onze allereerste verbindingen met de wereld, die, indien onaangepakt, zich manifesteert in de vele sociale problemen die we vandaag zien.
Een Nieuwe Aanpak voor Oude Problemen
Deze observaties hebben geleid tot een revolutionair idee: wat als we konden beginnen met het vormen van een veilige, liefdevolle verbinding tussen moeder en kind nog voordat het kind geboren wordt? Door hypnotherapeutische technieken kunnen we de emotionele en psychologische fundamenten leggen voor toekomstige generaties die zich veilig, gewaardeerd en verbonden voelen — essentiële voorwaarden voor het ontwikkelen van harmonieuze relaties en een vredige samenleving.
Dit concept gaat veel verder dan individuele gezondheid of welzijn; het heeft het potentieel om de maatschappij als geheel te transformeren. Door de emotionele en psychologische gezondheid van onze jongste burgers te waarborgen, kunnen we de basis leggen voor een wereld zonder oorlog, criminaliteit, en sociaal onrecht.
De Rol van Zwangerschapshypnotherapie
Zwangerschapshypnotherapie biedt een unieke methode om deze vroege verbindingen te versterken. Door gerichte sessies kunnen aanstaande moeders en hun ongeboren kinderen ervaringen van diepe liefde en veiligheid delen, waardoor de basis wordt gelegd voor positieve zelfwaardering en veilige hechtingspatronen. Deze benadering kan niet alleen helpen om zwangerschapscomplicaties en postnatale depressies te verminderen, maar ook de deur openen naar een toekomst waarin nieuwe generaties opgroeien met een fundamenteel gevoel van hun eigen waarde en een natuurlijke neiging naar vreedzame, constructieve relaties.
Een Oproep tot Actie
Deze inzichten en methoden zijn niet slechts theoretisch; ze zijn gebaseerd op jaren van praktijkervaring en observatie. Het is tijd om deze kennis te verspreiden en te integreren in onze benadering van prenatale zorg, opvoeding, en sociale ontwikkeling.
“Van Baarmoeder tot Wereldwijde Vrede” is meer dan een visie; het is een praktisch pad naar maatschappelijke transformatie. Door de kracht van de allereerste menselijke verbindingen te erkennen en te cultiveren, kunnen we de fundering leggen voor een wereld waarin vrede, harmonie, en welzijn de norm zijn, niet de uitzondering.
Laten we samenwerken aan een toekomst waar elk kind welkom wordt geheten in een wereld die klaar is om hen te omarmen met liefde, veiligheid, en de belofte van onbeperkte potentie. Dit is de eerste stap op onze weg naar wereldwijde vrede en maatschappelijke transformatie. De reis begint in de baarmoeder, waar de fundamenten van ons zijn en onze interacties met de wereld worden gevormd. Dit is onze kans om een nieuw hoofdstuk voor de mensheid te beginnen, een hoofdstuk waarin elke geboorte de geboorte van mogelijkheid, hoop en ongekende sociale harmonie is.
Op welke manier?
In eerste instantie dacht ik dat ik iedereen een volledige training moest geven om één op één te werken met een zwangere dame. Al snel bleek dit praktische problemen te geven, omdat niet iedereen een professionele hypno-coach is.
Dus heb ik het over een andere boeg gegooid en audio’s ter beschikking gesteld.
Eerst een algemene audio (22’04”), waarbij mijn stem de luisteraar begeleid naar een fijne ontspanning. Op het einde van de audio wordt de ontspanning verankerd met enkele woordjes, zodat men zelfstandig via de woordjes terug in die ontspanning kan gaan. Heel eenvoudig.
Daarna kan men een 2e audio (9’32”) beluisteren om specifiek de liefde te ervaren. Deze 2 audio’s heb ik gemaakt om iedere zwangere dame de kans te geven om de liefde te ervaren met het kindje. Dit luister proces kan ook perfect worden opgeschaald. Wat zeker kan bijdragen aan het succes van onze beweging. De technologie staat perfect toe om de audio vele malen (gratis) af te spelen.
Vanaf het moment dat de zwangere dame zelfstandig via de ankerwoordjes (vrede-diep-hoog) in de ontspanning kan gaan, kan er iemand anders haar ook eenvoudig begeleiden om de liefde met het kindje te ervaren. Het enige wat je dan dient te doen als begeleider van dat proces in de staat ‘hoog’ enkele gesloten vragen te stellen. Verderop staat een instructie video. Dus maak het jezelf niet te moeilijk.
Ik heb enkele korte YouTube video’s gemaakt waarbij ik uitleg geef. Die vind je hier:
Hoe werkt het brein? (4’27”)
Op welke manier kunnen zwangere dames de verbinding ervaren met hun kindje (4’25”)
Hoe kunnen we zo snel mogelijk 1,000,000 baby’s bereiken? (4’23”)
Net voor Kerst 2023 kreeg ik bericht uit Zwitserland dat er eindelijk een doorbraak was bij het wetenschappelijk onderzoek naar “somnambulisme” en de “esdaile-staat” waar ik iedere dag in werk. Voor mij was dit bericht erg belangrijk, omdat ik eindelijk kon bewijzen dat mijn methodiek wetenschappelijk onderbouwd was.
Hieronder heb ik een Nederlandse vertaling van het onderzoek gekopieerd.
Investigating functional brain connectivity patterns associated with two hypnotic states
Onderzoek naar functionele hersenverbindingspatronen geassocieerd met twee hypnotische toestanden
Nuno M. P. de Matos1, Philipp Staempfli2, Erich Seifritz3, Katrin Preller3 en Mike Bruegger1*
1Kliniek voor Cranio-Maxillofaciale en Kaakchirurgie, Centrum voor Tandheelkunde, Universiteit van Zürich, Zürich, Zwitserland,2 MR-Center van de afdeling Psychiatrie, Psychotherapie en Psychosomatiek, afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie, Psychiatrisch Ziekenhuis, Universiteit van Zürich, Zürich, Zwitserland,3 Afdeling Psychiatrie, Psychotherapie en Psychosomatiek, Psychiatrisch Ziekenhuis, Universiteit van Zürich, Zürich, Zwitserland.
Terwijl er klinisch succes en groeiende onderzoeksinteresse is in hypnose, blijft de neurobiologische onderbouw van hypnose onduidelijk. In deze fMRI studie (die deel uitmaakt van een groter hypnose project) met 50 hypnose- ervaren deelnemers, analyseerden we neurale en fysiologische responsen tijdens twee hypnose toestanden, en vergeleken deze met niet-hypnotische controle condities en met elkaar. Een onbevooroordeelde analyse van de volledige hersenen (multi-voxel patroon analyse, MVPA), identificeerde belangrijke neurale hubs in parieto-occipitale-temporale gebieden, cuneale/precuneale en occipitale cortex, linguale gyri, en de occipitale pool. Een directe vergelijking
Grenzen in menselijke neurowetenschappen
van beide hypnotische connectiviteitsveranderingen, temporale/supramarginale gyri, cuneus, planum temporale, en linguale gyri. Op multi-voxelpatroonanalyse (MVPA) gebaseerde seeds werden geïmplementeerd in een seed-to-voxelanalyse die regiospecifieke toe- en afnames in functionele connectiviteitspatronen onthulde. Fysiologisch vertraagde de ademhaling significant tijdens hypnose. Samengevat geven deze bevindingen nieuwe inzichten in de door hypnose geïnduceerde functionele connectiviteitsveranderingen en verhelderen ze verdere kennis over de neurobiologie van veranderd bewustzijn.
Moderne vormen van hypnose, inclusief hypnosetherapie, beleven een ware opleving in populariteit binnen een brede waaier van toepassingen (Pekala, 2013, 2016; Wickramasekera, 2015; Zahedi en Sommer, 2021). Volgens de American Psychological Association (APA) wordt hypnose gedefinieerd als “een bewustzijnstoestand met gerichte aandacht en verminderd perifeer bewustzijn, gekenmerkt door een verhoogde capaciteit om te reageren op suggestie” (Elkins et al., 2015). Er zijn verschillende methoden om iemand te hypnotiseren. Gesproken woorden met suggestieve inhoud worden het meest gebruikt voor een hypnose-inductie (Zahedi en Sommer, 2021). Een gehypnotiseerd persoon kan,
01 grensin.org
toestanden toonde vooral in de
diepte-afhankelijke linker superieure
afhankelijk van de hypnotische diepte, de volgende veranderingen ervaren: gevoelens van diepe mentale en fysieke ontspanning, mentale absorptie, vermindering van oordelen en monitoring, opschorting van tijd en lokalisatie oriëntatie, en soms de ervaring van automatische of extra- volitionele eigen (motorische) reacties.
Grenzen in menselijke 01 neurowetenschappen
grensin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
(Price en Barrell, 2014; Landry et al., 2017; Varga et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021; Bicego et al., 2022). Er is momenteel echter geen overkoepelend concept met betrekking tot de definitie van een hypnotische toestand (Mazzoni et al., 2013; Hinterberger, 2015; Landry et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021). De literatuur beschrijft meestal een verandering in het waakbewustzijn, lichte of diepe trance, en soms een continuüm van fluctuerende trancetoestanden – dat wil zeggen, een toestand die vaak nogal instabiel en ongrijpbaar is. Bovendien wordt aangenomen dat de neutrale hypnotische toestand, d.w.z. de hypnotische toestand op zich zonder enige therapeutische of klinische interventie, zeer individueel is. Als gevolg daarvan kan er een duidelijke heterogeniteit zijn in de perceptie en de bijbehorende neurofysiologische processen, wat kan worden weerspiegeld in een grote variantie in de gegevens wanneer deze worden onderzocht (McGeown et al., 2015; Jensen et al., 2017).
Hoewel hypnose uitgebreid bestudeerd werd, is het begrip van hypnose-geassocieerde neurale effecten beperkt en blijven er dus cruciale open vragen over de identificatie van neuronale mechanismen die aan de basis liggen van hypnose-inductie en van de hypnotische toestand op zich (Wickramasekera, 2015; Pekala, 2016; Landry e.a., 2017).
Verschillende sleutelfactoren worden herhaaldelijk besproken als belemmering voor het bestuderen van hypnose volgens wetenschappelijke principes die zorgvuldige overweging vereisen (Barnier en Nash, 2012; Kihlstrom, 2013; Landry en Raz, 2015; Landry et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021). Er zijn vaak (i) geen coherente methodologische standaarden en hoge variabiliteit in inductie procedures, (ii) geen adequate controle condities, (iii) geen vergelijkingen van hypnotische toestanden binnen versus buiten de scanner, (iv) klein aantal studie deelnemers wat een lage statistische power impliceert, en (v) studies met unimodale benaderingen (voornamelijk fMRI).
Een grote uitdaging is de standaardisatie van hypnotische inductie en het ontwerp van een geschikte controleconditie in de MR setting (Kihlstrom, 2013; Oakley en Halligan, 2013; Jensen et al., 2017; Landry et al., 2017; Varga et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021). Een adequate controleconditie moet overeenkomen met de semantische inhoud van de hypnose inductie zonder het hypnagogische effect (Varga et al., 2017).
Gebaseerd op al deze methodologische bekommernissen en open vragen hebben we een multi-studie onderzoeksproject ontwikkeld [fMRI, MR spectroscopie en electroencefalografie (EEG)] dat geen therapeutische toepassingen of interventies onderzoekt, maar uitsluitend focust op neurale correlaten die hypnotische toestanden kunnen onderscheiden van normale waaktoestanden.
In deze fMRI-studie worden hersenverbindingspatronen van twee hypnotische toestanden die verschillen in diepte (HS1 en HS2) onderzocht door ze te vergelijken met twee bijpassende controlecondities (CS1 en CS2). We gebruikten de hypnose inductie procedure beschreven door Dave Elman (Barth et al., 2019) bij 50 gezonde deelnemers die ervaring hadden met deze techniek. Functionele connectiviteit werd beoordeeld door middel van multivoxel patroon analyse, een puur data-gedreven aanpak zonder a priori aannames (Whitfield- Gabrieli en Nieto-Castanon, 2012; Arnold Anteraper et al., 2019; Nieto-Castanon, 2020). Connectiviteitsmetingen worden aangevuld met ademhaling en pulsoximetrie samen met een korte vragenlijst.
Samengevat toont deze studie hypnose-geïnduceerde
Grenzen in menselijke 02 neurowetenschappen
veranderingen in het neurale connectoom en geeft verdere aanwijzingen voor hypnotische diepte-afhankelijke connectiviteitsverschillen zoals aangetoond door andere groepen (McGeown e.a., 2015).
grenzenin.org
de Matos et al.
Bicego et al., 2022) (zie aanvullen1d0.e338b9i/jfnlahguem.2v0o2o3r.128e6x3a3c6te bewoordingen).
De inductieteksten voor HS1 en HS2 werden gecompenseerd door twee controleteksten die overeenkwamen met de semantische structuren van
2 Materialen en methoden
2.1 Onderwerpen
Het onderzoek werd goedgekeurd door de ethische commissie van het kanton Zürich. Alle deelnemers kregen gedetailleerde informatie over de experimentele procedure en het doel van het onderzoek en gaven schriftelijk hun geïnformeerde toestemming voordat de procedure werd uitgevoerd. Deelnemers werden geïnstrueerd om 24 uur voor aanvang van het experiment geen alcohol, pijnstillers/andere medicijnen te gebruiken en om te eten voordat ze aankwamen op de onderzoekslocatie. Het onderzoek werd uitgevoerd in het MR-centrum van het Psychiatrisch Universitair Ziekenhuis Zürich, Zwitserland.
In totaal werden 55 gezonde deelnemers (37 vrouwen, 18 mannen, gemiddelde leeftijd 46,9 jaar) gerekruteerd en willekeurig toegewezen aan ofwel sequentie 1 ofwel sequentie 2 van de experimentele procedure (Figuur 1). De rekrutering was gericht op deelnemers die vertrouwd waren met de hypnose procedures die in deze studie gebruikt werden. Deelnemers volgden een basistraining hypnose (Hypnose.NET GmbH/OMNI Hypnosis International). Allen beoefenden zelfhypnose op wekelijkse basis gedurende minstens 2◦ maanden. Hun ervaring stelde hen in staat om in een hypnotische toestand te blijven tijdens de fMRI meting, ondanks de typische scanner setting. Aan allen werd na de MR metingen gevraagd of de hypnotische ervaring in de scanner vergelijkbaar was met de ervaring die ze normaal hebben en kennen buiten de MR scanner.
2.2 Experimenteel ontwerp
Figuur 1 illustreert de experimentele opzet. In beide sequenties werden eerst structurele T1 gewogen anatomische gegevens verworven. Sequentie 1 begon dan met controle toestand 1 (CS1) en controle toestand 2 (CS2), gevolgd door hypnose toestand 1 (HS1) en hypnose toestand 2 (HS2), terwijl sequentie 2 begon met HS1 en HS2, gevolgd door CS1 en CS2.
Elk van deze toestanden werd opgewekt door gesproken teksten die strikt gestandaardiseerd waren, dat wil zeggen dat alle deelnemers identieke teksten te horen kregen. Tijdens de inductiefasen werden geen MR-metingen uitgevoerd. Om een optimale spraakkwaliteit voor de inductieteksten en een optimale ruisonderdrukking tijdens de MR metingen te garanderen, werden speciaal ontworpen hoofdtelefoons (MRConfon, Magdeburg, Duitsland) gebruikt. Het doel van de verschillende hypnose inductie procedures was om verschillende diepte niveaus van neutrale hypnose te induceren. Voor de inductie in HS1, werd een Dave Elman inductie gebruikt, licht aangepast aan de MR scanner omgeving en vertaald naar het Duits (Hypnose.NET GmbH/OMNI Hypnosis International), om een diepe mentale en fysieke relaxatie te induceren (de exacte bewoording kan gevonden worden in de Supplementaire Bijlage). HS1 werd dan verder verdiept in een tweede stap, ook gebaseerd op een Dave Elman verdiepingsmethode aangepast aan de MR scanner omgeving en vertaald naar het Duits, om een diepe staat van hypnose (HS2) te bereiken die typisch resulteert in opschorting van tijd en lokalisatie oriëntatie en ervaring van automatische of extra- volitionele eigen (motorische) responsen (Price en Barrell, 2014; Landry et al, 2017; Varga et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021;
Grenzen in menselijke 02 neurowetenschappen
grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
FIGUUR 1
Experimenteel ontwerp. Deelnemers werden willekeurig toegewezen aan twee verschillende experimentele sequenties om sequentiële effecten tegen te gaan. Beide sequenties waren identiek, behalve dat in sequentie 1, de controle condities (CS1, CS2) eerst werden uitgevoerd, gevolgd door de hypnose inductie en verdieping. In sequentie 2 was de volgorde omgekeerd. Tijdens alle fMRI metingen werden hartritme en ademhalingsgegevens opgenomen. In beide sequenties werd een post-MR vragenlijst gegeven aan de deelnemers om de vergelijkbaarheid van de toestanden te evalueren in vergelijking met de toestand onder vertrouwde omstandigheden (buiten de scanner). Verder beoordeelde de vragenlijst ook de stabiliteit van de toestanden tijdens de metingen, de vermoeidheid van de deelnemers tijdens de metingen en de geleverde inspanning om de toestanden te handhaven (inclusief de wakkere toestand tijdens de controleomstandigheden).
beide hypnoseteksten zo dicht mogelijk, maar zonder de typische hypnotisch-suggestieve inhoud. We construeerden deze controleconditieteksten volgens een recent gepubliceerd artikel, waarin het belang van een geldige controleconditie wordt besproken bij het onderzoeken van hypnose op een fundamenteel wetenschappelijk niveau (Varga et al., 2017). Dit werd gedaan door de hypnoseteksten alinea per alinea te bekijken en even lange Wikipedia-items met de belangrijkste sleutelwoorden te nemen. Controletekst 1 werd semantisch gematcht met de inductietekst voor HS1, en controletekst 2 werd semantisch gematcht met de inductietekst voor HS2, respectievelijk (zie Aanvullend materiaal voor de exacte formulering van controletekst 1 en 2). Voor elke deelnemer werd één van de vijf hypnose-experts willekeurig toegewezen om de inductieteksten te lezen.
Na elke tekst kregen de deelnemers de instructie om niet te spreken, maar alleen te communiceren door hun linker wijsvinger op te steken (omdat mensen de neiging hebben om kleine hoofdbewegingen te maken als ze met ja of nee antwoorden) wanneer ze de overeenkomstige toestand bereikten en klaar waren voor de MR-opname. Dit werd gecontroleerd door een camera die op het bed van de MR-scanner gericht was.
Vervolgens werden voor elke toestand – dus CS1/CS2 en HS1/HS2 – fMRI-gegevens over de rusttoestand verkregen (zie figuur 1 voor details over de volgorde). Verder werden fysiologische parameters beoordeeld tijdens de fMRI-opnames met behulp van de MR-pulsoximeter en de ademhalingsriem. Om het comfort tijdens het verblijf in de scanner te optimaliseren, gebruikten we het Philips Comfort Plus Matras, Philips Healthcare, Best, Nederland.
2.3 MRI-gegevensverwerving
De gegevens werden verkregen op een Philips Achieva 3T- scanner (Philips Medical Systems, Best, Nederland), geüpgraded naar het dStream-platform, met een 32-kanaals hoofdspoel voor
Grenzen in menselijke 03 neurowetenschappen
alleen ontvangst. T1-gewogen gegevens werden verkregen met een 3D-T1w-TFE
(Turbo Field-Echo) sequentie met de volgende parameters: 160 sagittale plakjes,
FOV = 240 × 240 × 160 mm3, acquisitiematrix 240 × 240 pixels, scanduur 7 min 32 s.
Voor de fMRI rusttoestandgegevens werden identieke sequenties gebruikt voor alle vier de experimentele toestandsomstandigheden. Een T2∗-gewogen echo planaire beeldvorming (EPI) sequentie met 220 volumes werd toegepast met de volgende parameters: 45 axiale plakken, TR = 2500 ms, TE = 30 ms, in-plane acquisitie voxelgrootte = 3,00 × 3,00 mm2, slice dikte = 3,0 mm, flip angle = 78◦, field of view (FOV) = 220
× 220 mm2, acquisitie en reconstructie matrix = 128 × 128, SENSE = 1,8, slice gap = 0 mm. De acquisitie van de functionele volumes werd voorafgegaan door vijf dummy scans die niet waren opgeslagen in de dataset, wat resulteerde in een totale acquisitietijd van ongeveer 10 min per scan (figuur 1).
2.4 Analyse van fMRI-gegevens
2.4.1 Stap 1: voorbewerking
Preprocessing en connectiviteitsanalyses werden uitgevoerd in MATLAB V2018b met behulp van de CONN toolbox V18.b (Whitfield-Gabrieli en Nieto-Castanon, 2012; Nieto-Castanon, 2022). Voor preprocessing gebruikt CONN functies uit de SPM12 software V6906.1 We pasten de standaard preprocessing stappen toe zoals voorgesteld door (Whitfield-Gabrieli en Nieto-Castanon, 2012):
(1) Vertaling van de voorste commissuur naar de (0,0,0 mm) coördinaten
(4) Detectie van uitschieters met behulp van de artefactdetectietools geïmplementeerd in CONN
(5) Co-registratie van het functionele beeld met het individuele anatomische beeld (T1)
(6) Segmentatie en normalisatie van het T1-beeld naar de ruimte van het Montreal Neurological Institute (MNI)
(7) Normalisatie van de functionele beelden met behulp van de vervormingsmatrix die bij de vorige segmentatie is gemaakt en normalisatie van het T1-beeld
(8) Interpolatie naar een voxelgrootte van 2◦mm3
(9) Ruimtelijke afvlakking met een Gaussische kernel met 8◦mm volle breedte bij half maximum (FWMH).
2.4.2 Stap 2: Denoising en filtering
Voor functionele connectiviteitsanalyse zijn conservatievere benaderingen nodig – in vergelijking met taakgebaseerde fMRI – om de verstorende invloeden van beweging van de proefpersoon en andere niet-neuronale bronnen, zoals pulsatie of ademhalingsartefacten, goed te kunnen controleren (Birn et al., 2006; Van Dijk et al., 2010, 2012; Power et al., 2012). Om dergelijke verstorende effecten te verwijderen, hebben we de CompCor methode toegepast die is geïmplementeerd in CONN (Behzadi et al., 2007). CompCor schat de principale componenten (PCA) van de BOLD tijdreeksen binnen witte stof, cerebrospinale vloeistof (CSF) en grote vaten, omdat het onwaarschijnlijk is dat BOLD tijdreeksveranderingen (in deze zogenaamde “ruis ROI’s”) gemoduleerd worden door neurale activiteit. Het verwijderen van deze verstorende componenten verhoogt de signaal- ruisverhouding door de afgeleide PCA’s te beschouwen als covariaten in een algemeen lineair model (GLM) en verbetert de detectie van echte effecten die worden opgeroepen door de experimentele condities en dus een geldige identificatie van gecorreleerde en anti-gecorreleerde netwerken (Behzadi et al., 2007; Whitfield-Gabrieli en Nieto-Castanon, 2012; Brauchli et al., 2019). We kozen voor de volgende confound dimensies: WM en CSF: Inf, zonder temporele en polynomiale expansie; Realignment: Inf, met 1e orde afgeleiden en geen polynomiale expansie; Scrubbing: Inf, zonder temporele/polynomiale expansie. Deze conservatieve benadering stelt het algoritme in staat om op betrouwbare wijze alle verstorende signalen die niet onderhevig zijn aan neurale activering te partitioneren. De resterende BOLD tijdreeksen werden vervolgens banddoorlaat gefilterd van 0,01 tot 0,1◦Hz (na regressie RegBP) en lineair getrended (Whitfield- Gabrieli en Nieto-Castanon, 2012).
Na stap 2 hebben we de gegevens zeer zorgvuldig geïnspecteerd met behulp van de opties voor kwaliteitsbeoordeling uit de CONN toolbox. Op basis van deze grondige inspectie werden vier proefpersonen uitgesloten van verdere analysestappen vanwege grote bewegingen of signaalfluctuaties.
2.4.3 Stap 3: Connectoomanalyse
We hebben gekozen voor een puur gegevensgestuurde multi- voxelpatroonanalyse (MVPA) (Whitfield-Gabrieli en Nieto- Castanon, 2012; Nieto- Castanon, 2020, 2022) om de belangrijkste inherente connectiviteitskenmerken te classificeren. De MVPA- meting is een empirische methode (volledig gebaseerd op inherente informatie) om de vorm van deze connectiviteitspatronen en/of enkele van hun sterkste kenmerken volledig weer te geven. De methode identificeert multivariate patronen van paarsgewijze verbindingen tussen alle voxels in de hersenen (1e-niveau voxel-naar-voxel covariantie) en houdt rekening met multivariate afhankelijkheden in de gegevens, in tegenstelling tot standaard univariate analyses die de effecten van elk voxel of cluster afzonderlijk beschouwen.
Een dergelijke strategie maakt de modelvrije detectie mogelijk van gebieden/clusters die fundamenteel betrokken zijn bij de corresponderende neuronale codering van de vier condities (HS1, HS2, CS1 en CS2).
De analyse op het eerste niveau werd uitgevoerd met 10 PCA- factoren (principale componentenanalyse), met een dimensionaliteitsvermindering van 64 die de standaardaanpak weerspiegelt met behulp van de CONN-toolbox die wordt beschreven in Whitfield-Gabrieli en Nieto-Castanon (2012), Nieto- Castanon (2022). De afgeleide clusters werden vervolgens verder verwerkt in een MVPA op het 2e niveau, zoals hieronder beschreven.
2.4.3.1 Analyse op het 2e niveau
Gebaseerd op de testhypothese dat HS1 en HS2 twee verschillende hypnose niveaus vertegenwoordigen, betekent dit dat het neurale connectoom verondersteld wordt te verschillen tussen deze condities. Daarom is de correcte aanpak HS1 te vergelijken met de inhoudelijk gematchte controle conditie CS1 en HS2 dienovereenkomstig met CS2. Een andere belangrijke stap is de vergelijking tussen de twee controlecondities. Hier nemen we aan dat er geen verschillen zijn in de MVPA-gebaseerde functionele connectiviteitsarchitectuur omdat beide controleteksten geen hypnotische elementen bevatten. De laatste stap is de MVPA-gebaseerde vergelijking tussen HS1 en HS2, omdat we verschillende neurale connectomen veronderstellen tussen deze twee toestanden. In totaal werden vier statistische analyses uitgevoerd (CS1 vs. HS1; CS2 vs. HS2; HS1 vs. HS2, en CS1 vs. CS2). Om rekening te houden met meervoudige vergelijkingen, werd de p-drempel van voxelhoogte ingesteld op 0,00025 (ongecorrigeerd) door de typisch toegepaste drempelwaarde van 0,001 te delen door 4. Op clusterniveau werd een FDR-correctie (false discovery rate) met een p-niveau van 0,05 toegepast (zie Tabel 1).
2.4.4 Stap 4: Zaad-tot-voselanalyse
De resulterende clusters uit de MVPA-analyses werden gebruikt als seed ROI’s voor het berekenen van een seed-to-voxel analyse om de connectiviteitspatronen die ten grondslag liggen aan de MVPA-bevindingen verder te onderzoeken (Arnold Anteraper et al., 2019; Nieto-Castanon, 2022).
TABEL 1 Toegepaste contrasten en drempelwaarden voor statistische significantie in de MVPA-analyse op het 2e niveau en post-hoc zaad-naar-voxel- onderzoeken.
Grenzen in menselijke 04 grenzenin.org neurowetenschappen
Contrast
MVPA-analyse
Post-hoc zaad-naar-voxel analyse
de Matos et al.
Hoogte drempel. (niet gecorrigeerd)
Clusternivea u (FDR- corr)
Aantal zaadclusters
Hoogte drempel. (niet gecorrigeerd) 10.3
389/fnhum.2023.1286336 Clusternivea u (FDR- corr)
CS1 vs. CS2 p = 0.00025 p = 0.05 Geen sig-clusters van MVPA
CS1 vs. HS1 p = 0.00025 p = 0.05 5 p = 0.00002 p = 0.05
CS2 vs. HS2 p = 0.00025 p = 0.05 4 p = 0.00025 p = 0.05
HS1 vs. HS2 p = 0.00025 p = 0.05 6 p = 0.000167 p = 0.05
Grenzen in menselijke 04 grenzenin.org neurowetenschappen
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
De seed-to-voxel analyses werden ook uitgevoerd met behulp van de CONN toolbox door het berekenen van de bivariate correlaties van gemiddelde signaalfluctuaties van elk cluster naar alle andere voxels. De statistische drempels werden gedefinieerd analoog aan de MVPA analyses door bonferroni correctie van de hoogte drempel van p = 0,001 voor het aantal zaad clusters geïdentificeerd voor een bepaald contrast in de MVPA analyses (hoogte drempel contrast: p = 0,001/N clusters; cluster-niveau FDR-corr p = 0,05). Statistische drempelwaarden zijn samengevat in tabel 1.
2.5 Verwerving en analyse van psychofysiologische gegevens
Ademhaling en hartslag gegevens werden opgenomen tijdens elke rs- fMRI acquisitie om potentiële psychofysiologische effecten geassocieerd met de hypnose toestanden te beoordelen. De MR- inherente ademhalingsriem en de pulse oximeter werden gebruikt voor de gegevensverwerving en de gegevens werden gesampled bij 496 Hz (Figuur 1). Scanphyslog tekstbestanden die voor alle rs- fMRI sessies werden gemaakt, werden geïmporteerd in LabChart Pro v8.1.2 (ADInstruments, Sydney, Australië) voor analyse.
2.5.1 Hartslagmetingen
Hartslag (HR) en hartslagvariabiliteit (HRV) werden berekend met behulp van de HRV-module die geïntegreerd is in de LabChart software. Deze module zorgt voor automatische identificatie van de pieken in het pulsoximetriesignaal en levert automatisch HRV-schattingen in het tijd- en frequentiedomein. Het pulsoximetriesignaal werd visueel geïnspecteerd op fouten in de piekclassificatie en indien nodig handmatig gecorrigeerd (de Matos et al., 2019).
HR werd gekwantificeerd als gemiddelde slagen per minuut tijdens elk van de metingen. HRV werd berekend als de verhouding tussen laagfrequente en hoogfrequente (LF/HF) componenten in het hartslagvariabiliteitssignaal. De LH/FH- verhouding is een afspiegeling van de verhouding tussen sympathische (LF) en parasympathische (HF) activiteitsniveaus van het autonome zenuwstelsel (ANS). Hoe hoger de waarde, hoe sterker het relatieve sympathische activiteitsniveau (Cacioppo et al., 2007).
2.5.2 Ademhaling
Eerst werd het ademhalingssignaal laagdoorlaat gefilterd op 0,5 Hz om ruis met een hoge frequentie te verwijderen. Ten tweede werden de pieken van elke ademhalingscyclus (maximale inademing) geïdentificeerd met behulp van de
toolbox voor piekanalyse in het LabChart softwarepakket voor het schatten en extraheren van respiratoire cycluslengtes. De gegevens werden visueel gecontroleerd op classificatiefouten en foutieve perioden werden uitgesloten.
2.6 Vragenlijsten
Na het MR experiment werd, zoals hierboven vermeld, een speciaal ontworpen korte vragenlijst afgenomen om kwalitatieve gedragsaspecten te beoordelen over de hypnose ervaring tijdens de MR metingen in de scanner in vergelijking met de gekende ervaring buiten de scanner.
2.7 Statistische analyse van psychofysiologische en vragenlijstgegevens
Statistische analyses van hartslag-, ademhalings- en vragenlijstgegevens werden uitgevoerd met SPSS 25 (IBM Corp., Armonk, NY, USA). Een statistische drempel van p < 0,05 (tweezijdige) werd toegepast als significantieniveau. Eerst werden de gegevens gecontroleerd op hun normale verdeling door middel van een Kolmogorov-Smirnov normaliteitstest. Afhankelijk van de test voor normaliteitsverdeling, werden vergelijkingen van de vier condities (1) ofwel geanalyseerd door middel van een 2 × 2 factor variantieanalyse (ANOVA) met de factoren interventie (hypnose, controle) en diepte (toestanden 1 of 2), of (2) vergeleken door middel van een niet-parametrische Friedman-test. In geval van significanties werden post-hoc analyses
uitgevoerd door middel van de Wilcoxon signed-rank test.
3 Resultaten
Het aantal datasets dat werd meegenomen in de analyses voor de verschillende uitkomsten is samengevat in Tabel 2.
3.1 Gedragsaspecten: kenmerken en trouw van de hypnotische toestand
In Tabel 3 staan beschrijvende statistieken van de vragenlijst die de deelnemers hebben ingevuld om de kwaliteit en de kenmerken van de verschillende staten te beoordelen.
TABEL 2 Overzicht van het aantal datasets dat is opgenomen in de analyses voor de verschillende uitkomsten.
fMRI 50 5 datasets werden uitgesloten vanwege sterke beweging en/of buitensporige niveaus van globale signaalfluctuaties
Grenzen in menselijke 05 grensin.org neurowetenschappen
fMRI-studie
Analyse
Geanalyseerde datasets
Redenen voor uitsluiting
Primaire uitkomst:
Secundaire uitkomsten:
Vragenlijsten 50
Ademhaling 44 6 extra datasets werden uitgesloten vanwege significant signaalverlies en artefacten
de Matos et al. 10.3389/fnhum.2023.1286336
Hartslag en hartslagvariabiliteit 42 8 extra datasets werden uitgesloten vanwege significant signaalverlies en artefacten Merk op dat voor de secundaire uitkomsten alleen de 50 deelnemers werden beschouwd die waren opgenomen in de analyses van de primaire uitkomsten.
Grenzen in menselijke 05 grensin.org neurowetenschappen
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
TABEL 3 Beschrijvingen van de vragenlijst over de kwaliteit van de hypnotische toestand.
Item
Gemiddelde (SD)
CS1
CS2
HS1
HS2
Hoe vergelijkbaar waren de hypnotische toestanden met die je kent van buiten de MR- – – 8.67 8.36 scanner? (1 = helemaal niet/10 = identiek) (1.48) (1.76)
Veranderde de kwaliteit van de toestand tijdens de 2.32 2.38 2.56 3.27 meting? (1 = helemaal niet/10 = volledig veranderd) (1.82) (1.86) (1.84) (2.33)
Was het moeilijk om binnen de staten te blijven? (1 = helemaal niet/10 = erg moeilijk)
2.88 (2.13)
3.02 (2.17)
1.88 (1.62)
1.73 (1.19)
Hoe dicht was u bij het in slaap vallen? (1 = helemaal niet/10 = viel in slaap)
1.98 (1.83)
2.12 (1.98)
1.35 (1.07)
1.37 (1.24)
CS1/CS2 staat voor Controle toestanden, HS1/HS2 voor Hypnotische toestanden, SD, standaarddeviatie.
TABEL 4 Fysiologische parameters gemeten in beide onderzoeken.
De gegevens van de fysiologische parameters, inclusief gemiddelde waarden en bijbehorende standaarddeviaties, zijn samengevat in Tabel 4.
3.2.1 HR en HRV
Analyse van de HR- en HRV-gegevens vond geen significante verschillen tussen de vier experimentele condities.
3.2.2 Ademhaling
Vanwege significante afwijkingen van de normale verdeling werden de vier condities tegelijkertijd vergeleken door middel van een Friedman-test. Hieruit bleek dat er significante verschillen waren tussen de condities (X2 = 25,391, p < 0,001. Post-Hoc analyses door middel van Wilcoxon-tests vonden significant langzamere ademhalingsfrequenties tijdens HS1 vergeleken met CS1 (Z = -3,361, p = 0,001). Tussen CS2 en HS2 was de gemiddelde daling in ademfrequentie zelfs nog meer uitgesproken met een gemiddelde van 7,17 s voor een ademhalingscyclus die ook statistische significantie bereikte (Z = -2,778, p = 0,005).
De vergelijking tussen hypnose toestanden (HS1, CS1) en controle toestanden (HS2, CS2) bereikte geen statistische significantie voor de gemiddelde ademhalingsfrequentie.
3.3 fMRI-resultaten
We beschrijven eerst de multi-voxel-patroon analyse (MVPA) resultaten voor de vergelijkingen controle toestand 1 vs. hypnose toestand 1 (CS1 vs. HS1), controle toestand 2 vs. hypnose toestand 2 (CS2 vs. HS2) en hypnose toestand 1 vs. hypnose toestand 2 HS1 vs. HS2), geïllustreerd in Figuur 2. De overeenkomstige
Grenzen in menselijke 06 neurowetenschappen
statistische details zijn samengevat
grenzenin.org
de Matos et al.
in Tabel 5 (CS1 vs. HS1), Tabel 6 (CS2 vs. HS2) en Tabel 7 (HS1 vs. HS2).
De vergelijking controletoestand 1 vs. controletoestand 2 (CS1 vs. CS2) leverde geen significante clusters op en wordt daarom niet verder besproken.
10.3389/fnhum.2023.1286336
FIGUUR 2
Illustratie van de geïdentificeerde clusters met de Multi-voxel Patroon Analyse (MVPA) methode voor de drie vergelijkende analyses van de hypnotische toestanden 1 en 2 (HS1 en HS2) en de overeenkomstige controle toestanden 1 en 2 (CS1 en CS2). De vierde vergelijking CS1 vs CS2 bracht geen clusters aan het licht en wordt daarom niet getoond. Voxelhoogte drempel van p < 0,00025 (Bonferroni gecorrigeerd voor de vier uitgevoerde MVPA analyses: p = 0,001/4) en clustergrootte drempel van p < 0,05 FDR werden gebruikt als statistische drempels.
Grenzen in menselijke 06 neurowetenschappen
grenzenin.org
de Matos et al. 10.3389/fnhum.2023.1286336
TABEL 5 Geïdentificeerde clusters uit de Multi-Voxel Pattern Analysis (MVPA) voor het contrast CS1 vs. HS1.
Statistische drempels: Voxel-drempel: p < 0,0002 p-gecorrigeerd; cluster-drempel: p < 0,05 cluster-grootte p-FDR gecorrigeerd; F(10,490) = > 3,41; k = > 37.
Vervolgens beschrijven we alle post-hoc zaad-naar-voxel analyses van elk van de geïdentificeerde MVPA clusters. Deze worden geïllustreerd in Figuren 3-5.
3.3.1 MVPA – Controle toestand 1 vs. Hypnotische toestand 1
De vergelijking tussen Controle Toestand 1 en Hypnotische
Toestand 1 (CS1 vs. HS1, Figuur 2 en Tabel 5) onthulde vijf
Grenzen in menselijke 07 neurowetenschappen
clusters. Vier van
grensin.org
de Matos et al.
Deze bevonden zich voornamelijk in de parieto-occipito- temporale cortex en één in het voorste deel van de rechter thalamus (cluster 4).
Van de occipitale clusters was de grootste mediaal gelegen achter en langs de meeste pariëto-occipitale sulci van beide hersenhelften, reikend tot aan de bilaterale linguale en fusiforme gyri (cluster 1). Deze cluster breidde zich verder uit naar dorsale componenten van het cerebellum. Twee clusters bevonden zich aan de occipitale polen
10.3389/fnhum.2023.1286336
Grenzen in menselijke 07 neurowetenschappen
grensin.org
de Matos et al. 10.3389/fnhum.2023.1286336
TABEL 6 Geïdentificeerde clusters uit de Multi-voxelpatroonanalyse (MVPA) voor het contrast CS2 vs. HS2.
Statistische drempels: Voxel-drempel: p < 0,00025 p-gecorrigeerd; cluster-drempel: p < 0,05 cluster-grootte p-FDR gecorrigeerd; F(10,490) = > 3,41; k = > 78.
(cluster 2, 5). Het laatste cluster omvatte het inferieure deel van de rechter laterale occipitale cortex (cluster 3).
3.3.2 MVPA – Controle toestand 2 vs. Hypnotische toestand 2
De vergelijking CS2 vs. HS2 (Figuur 2 en Tabel 6) identificeerde vier clusters, waarvan er twee zich voornamelijk in de occipitale cortex bevonden (cluster 1, 3).
Het dominante cluster is zeer vergelijkbaar in lokalisatie met het grootste cluster van het contrast CS1 vs. HS1, hoewel het een kleinere clustergrootte heeft van ongeveer 23% minder voxels (cluster 1). Net als het hoofdcluster van het CS1 vs HS1 contrast, was het ook mediaal gelokaliseerd posterior van de parieto- occipitale sulcus van beide hersenhelften tot aan de linguale gyri.
Grenzen in menselijke 08 neurowetenschappen
In vergelijking met het hoofdcluster van contrast CS1 vs HS1, omvatte dit cluster grotere delen van de rechter superieure laterale occipitale cortex.
De andere occipitale cluster bevond zich voornamelijk aan de rechter occipitale pool (cluster 3).
Bovendien resulteerde de MVPA-analyse in de identificatie van twee extra clusters, één gelokaliseerd in de rechter postcentrale gyrus (cluster 2) en één in de rechter midden frontale gyrus (cluster 4).
3.3.3 MVPA – Hypnotische toestand 1 vs. Hypnotische toestand 2
De MVPA-analyse onthulde zes clusters voor het contrast HS1 vs. HS2 (Figuur 2 en Tabel 7). Vergeleken met de voorgaande contrasten bevond het grootste cluster zich niet in de occipitale
grenzenin.org
de Matos et al. 10.3389/fnhum.2023.1286336
TABEL 7 Geïdentificeerde clusters uit de Multi-voxelpatroonanalyse (MVPA) voor het contrast HS1 vs. HS2.
Statistische drempels: Voxel-drempel: p < 0,00025 p-gecorrigeerd; cluster-drempel: p < 0,05 cluster-grootte p-FDR gecorrigeerd; F(10,490) = > 3,41; k = > 32.
cortex. Het was gelegen op de linker temporo-parieto-occipitale kruising, inclusief de posterieure superieure temporale en posterieure supramarginale gyrus, het temporo-occipitale deel van de middelste temporale gyrus en het planum temporale (1). Een tweede cluster was vergelijkbaar gesitueerd in de andere hemisfeer en omvatte het rechter planum temporale en de posterieure supramarginale gyrus (4).
Een groep van vier clusters bevond zich allemaal dicht bij de mediale occipitale cortex (2, 3, 5, 6) en omvatte de linguale gyri, precuneuze, bilaterale cuneale, intracalcarine- en supracalcarine cortex.
3.3.4 Post-Hoczaad-naar-voxelresultaten 3.3.4.1 Controle toestand 1 vs. Hypnotische toestand 1
Zaad 1 correleerde met zeven significante clusters, waarvan vijf
negatief (Figuur 3). De negatief gecorreleerde clusters bestonden
uit grote delen van de laterale occipitale cortex en enkele gebieden
van
Grenzen in menselijke 09 neurowetenschappen
de dorsale pariëtale cortex. Een negatief gecorreleerd cluster werd gevonden in de cerebellaire vermis.
Daarnaast liet de analyse twee positief gecorreleerde clusters zien, één in de linker occipitale pool en één in de rechter frontale pool.
Seed 2 was positief gecorreleerd met een enkel cluster, voornamelijk gelokaliseerd in de linker laterale occipitale cortex.
Zaad 3 bleek gecorreleerd met drie clusters. De grootste was negatief gecorreleerd en omvatte vooral structuren van de ventro- posterieure delen van de occipitale cortex bilateraal. Een positief gecorreleerd cluster bevond z i c h in het linker cerebellum, een ander in de rechter mediale temporale gyrus.
Zaad 4 vertoonde bilateraal negatieve correlaties met één cluster in de anterieure cingulate cortex.
Voor de post-hoc analyse van MVPA-seed 5 werden geen significante clusters geïdentificeerd.
grensin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
FIGUUR 4
Post-Hoc zaad-naar-voxel analyses met de vier MVPA-clusters uit de vergelijking CS2 vs. HS2 als zaad. Drempelwaarde voor voxelhoogte van p < 0,00025 (bonferroni gecorrigeerd voor de vijf post-hocanalyses: p = 0,001/4) en drempelwaarde voor clustergrootte van p < 0,05 FDR werden gebruikt als statistische drempels. SPL, superieure pariëtale lobule; sLOC, superieure laterale occipitale cortex; iLOC, inferieure laterale occipitale cortex; OP, occipitale pool; Ver 7, cerebellaire vermis 7; FP, frontale pool; pMTG, middelste temporale gyrus, posterieure divisie; LG, linguale gyrus; ICC, intracalcarine cortex; OFusG, occipitale fusiforme gyrus; AC, anterieure cingulate cortex; PC, posterieure cingulate cortex, cuneal, cuneale cortex; preCG, precentrale gyrus; postCG, postcentrale gyrus; PT, planum temporale; Amyg, Amygdala.
FIGUUR 3
Post-Hoc zaad-naar-voxel analyses met de vijf MVPA-clusters uit de vergelijking CS1 vs. HS1 als zaad. Voxelhoogte drempel van p < 0,0002 (Bonferroni gecorrigeerd voor de vijf post-hoc analyses: p = 0,001/5) en clustergrootte drempel van p < 0,05 FDR werden gebruikt als statistische drempels. SPL, superieure pariëtale kwab; sLOC, superieure laterale occipitale cortex; iLOC, inferieure laterale occipitale cortex; OP, occipitale pool; Ver 7, cerebellaire vermis 7; FP, frontale pool; toMTG, mediale temporale gyrus, temporo-occipitale deel; LG, linguale gyrus; ICC, intracalcarine cortex; OFusG, occipitale fusiforme gyrus; Cereb, cerebellum; TOFusG, temporale occipitale fusiforme gyrus; AC, anterieure cingulate cortex.
3.3.4.2 Hypnotische toestand 2 vs. Controle toestand 2
Seed 1 van het contrast CS2 vs HS2 bleek gecorreleerd met acht clusters (Figuur 4). Het grootste cluster was negatief gecorreleerd en was mediaal en bilateraal gelokaliseerd in de occipitale cortex posterieur aan de parieto-occipitale sulci. Twee clusters bevonden zich op elke occipitale pool en één cluster overwegend in de mediale rechter precentrale gyrus. Een groot cluster bevond zich in de rechter pre- en postcentrale gyri. Twee clusters bevonden zich op de temporale polen, één op het linker planum temporale en de andere in de posterieure middelste temporale gyrus. Eén cluster bevond zich in het rechter pariëtale operculum.
Seed 2 correleerde met vier clusters: Het belangrijkste cluster was positief gecorreleerd en bevond zich in de occipitale cortex posterieur van de parieto-occipitale sulci. De post-hoc analyse onthulde twee extra gecorreleerde clusters: Eén in de linker frontale pool en één in de linker anterieure cingulate cortex. Eén negatief gecorreleerd cluster werd gevonden in de rechter precentrale gyrus.
Zaadje 3 toonde functionele connectiviteit met vijf clusters. Drie daarvan waren positief gecorreleerd met zaad 2 en bevonden zich allemaal in de occipitale cortex. De grootste was mediaal gelegen en grensde aan de occipitale cortex posterior aan de parieto-occipitale sulci. De andere twee clusters omvatten de linguale gyri. Een van de negatief geassocieerde clusters bevond
Grenzen in menselijke 10 neurowetenschappen
grenzenin.org
zich in de rechter
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
Amygdala, de andere omvatte de rechter en linker precentrale gyrus mediaal.
Zaad 4 was positief gecorreleerd met drie clusters: Eén in de posterieure cingulate cortex bilateraal, en twee op elke laterale occipitale cortex, die zich beide uitstrekten tot de occipitale fusiforme gyri.
3.3.4.3 Hypnotische toestand 1 vs. Hypnotische toestand 2
Seed 1 bleek functioneel verbonden te zijn met in totaal tien clusters (Figuur 5), onder te verdelen in drie groepen: Linker fronto-temporo-pariëtale groep, pariëto-occipitale groep en de somatosensorische groep. De linker fronto-temporo-pariëtale groep bestond uit vier clusters, allemaal negatief gecorreleerd met seed 1 voor het gedefinieerde contrast. Deze clusters omvatten hersengebieden die behoren tot de middelste en superieure temporale gyrus, hoekige en superieure laterale occipitale cortex en frontale orbitale cortex. De pariëto- occipitale groep bevatte drie clusters in de linker linguale gyrus, linker laterale occipitale cortex, precuneus en cuneale cortex. De somatosensorische groep bestond uit drie verschillende clusters in de bilaterale pre- en postcentrale gyri die zich uitstrekten tot de superieure pariëtale lobulus en de superieure frontale gyrus.
Zaad 2 was positief gecorreleerd met drie clusters, allemaal gelokaliseerd in de rechterhersenhelft. Het grootste cluster bevond zich mediaal in de occipitale cortex, voornamelijk in grote delen van de rechter fusiforme gyrus. Het tweede cluster bevond zich in de
Grenzen in menselijke 11 neurowetenschappen
grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
FIGUUR 5
Post-hoc zaad-naar-voxel analyses met de vier MVPA-clusters uit de vergelijking HS1 vs. HS2 als zaad. Drempelwaarde voor voxelhoogte van p < 0,000167 (bonferroni gecorrigeerd voor de vijf post-hocanalyses: p = 0,001/6) en drempelwaarde voor clustergrootte van p < 0,05 FDR werden gebruikt als statistische drempels. SPL, superieure pariëtale kwab; sLOC, superieure laterale occipitale cortex; iLOC, inferieure laterale occipitale cortex; OP, occipitale pool; FP, frontale pool; pMTG, middelste temporale gyrus, posterieure divisie; LG, linguale gyrus; ICC, intracalcarine cortex; OFusG, occipitale fusiforme gyrus; TOFusG, temporale occipitale fusiforme gyrus; cuneal, cuneale cortex; preCG, precentrale gyrus; postCG, postcentrale gyrus; PT, planum temporale; Amyg, Amygdala; AG, angulaire gyrus; toMTG, mediale temporale gyrus,
superieure laterale occipitale cortex. De laatste cluster bevond zich op de temporo-parieto-occipitale kruising, in de posterieure supramarginale en angulaire gyrus.
Zaad 3 was positief gecorreleerd met twee clusters in de rechterhersenhelft, één aan de rechter occipitale pool die zich uitbreidde naar de laterale occipitale cortex, en één aan het rechter planum polare, pariëtale operculum en supramarginale gyrus.
Zaad 4 was gecorreleerd met in totaal zes clusters, waarvan er één negatief gecorreleerd was en zich in het voorste zenuwstel bevond. Twee van de vijf positief gecorreleerde clusters bevonden zich in de pre- en postcentrale gyri, die de supramarginale gyri en superieure pariëtale kwabben omvatten. Het linker cluster spreidde zich ook uit naar de laterale occipitale cortex. De andere drie clusters bestreken de superieure laterale occipitale cortex op beide hersenhelften en verschilden in hun spreiding naar cuneale, precuneus cortex en superieure pariëtale kwab.
Grenzen in menselijke 12 neurowetenschappen
Seed 5 vertoonde connectiviteit met vijf clusters, allemaal positief gecorreleerd. Eén cluster bevond zich in het rechter planum polare, de rest omvatte bilaterale occipitale polen en fusiforme gyri, met grotere clusters op de rechter hemisfeer die zich verspreidden naar de rechter inferieure laterale occipitale cortex.
Seed 6 toonde ook alleen positief gecorreleerde connectiviteitspatronen naar vier gebieden (lateraal op de rechterhersenhelft). Deze gebieden omvatten de anterieure superieure temporale gyrus, de mediale temporale gyrus, het temporo-occipitale deel, de inferieure laterale occipitale cortex en de posterieure supramarginale gyrus.
4 Discussie
We onderzochten veranderingen in neurale connectiviteit geassocieerd met hypnotische diepte bij 50 hypnose-ervaren gezonde deelnemers. De experimentele aanpak verschilt significant van andere neuroimaging hypnose studies. Het meest duidelijke verschil heeft te maken met het feit dat er verschillende controlecondities werden toegepast, namelijk inhoudelijk gematchte controleteksten voor beide hypnoseteksten, wat niet gewoon een zogenaamde rustconditie is (Varga et al., 2017). Dit was mogelijk omdat onze hypnosemethode rigoureus gestandaardiseerd is en daarom werden alle deelnemers met exact dezelfde woorden gehypnotiseerd. Dit is in tegenstelling tot een aantal gepubliceerde studies, aangezien deelnemers vaak in een hypnotische toestand worden gebracht door onder andere elementen van persoonlijke inhoud te gebruiken, z o a l s aangename autobiografische herinneringen, aangename visuele beelden, persoonlijke speciale/veilige plaatsen (Maquet et al., 1999; McGeown et al., 2009, 2015; Demertzi et al., 2011; Deeley et al., 2012; Jiang et al., 2017).
Onze methode was echter gericht op een puur intrinsieke/neutrale hypnose, dus een staat van fysieke en mentale ontspanning, bereikt met minimale en neutrale suggesties. We includeerden deelnemers die zeer vertrouwd waren met deze hypnose inducties en diepten. Deze strategie liet toe om de hypnose ervaringen binnen vs. buiten de scanner te vergelijken. De post-MRI vragenlijst bevestigde dat de hypnotische toestand in de scanner vergelijkbaar was met eerder ervaren toestanden buiten de scanner (Tabel 3).
Een ander kenmerk van deze studie is de uitgevoerde fMRI- analyse. Vanuit een gedragsstandpunt wordt algemeen aanvaard dat hypnose een brede waaier van sensaties en ervaringen opwekt, sommige van deze fenomenen zijn zeer persoonlijk, andere zijn vergelijkbaar tussen deelnemers (Zahedi en Sommer, 2021). Dit is een van de redenen waarom een wetenschappelijk onderzoek van de hypnotische toestand een uitdaging blijft (Posner, 1994, 2012; Rainville et al., 2002; Oakley en Halligan, 2013; Tagliazucchi et al., 2016; Boly et al., 2017; Northoff en Huang, 2017; Siclari et al., 2017; Storm et al., 2017; Terhune et al., 2017).
De diverse fenomenen geïnduceerd door hypnose hangen waarschijnlijk af van de functionele rekrutering van meerdere hersengebieden en zijn nauwelijks beheersbaar door enkelvoudige gebieden (Faymonville et al., 2006; Landry en Raz, 2015). Dit wordt ondersteund door eerdere resultaten die aantonen dat de neurale effecten van hypnose enkel onvoldoende verklaard kunnen worden door de activatie van gekende topologie van
grenzenin.org
dherMseantonseetwt ael.rken of specifieke activatie van enkelvoudige hersengebieden (Landry en Raz, 2015; Landry et al., 2017). Ook concepten die uitsluitend focussen op top-down of bottom-up mechanismen lijken niet uitgebreid genoeg om de neurale verwerking die ten grondslag ligt aan de
10.3389/fnhum.2023.1286336
Grenzen in menselijke 13 neurowetenschappen
grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
fenomenale ervaringen van hypnose (Jiang et al., 2017; Terhune et al., 2017; Zahedi en Sommer, 2021).
Om dit adequaat aan te pakken, kozen we voor een multi- voxel-patroonanalyse (MVPA). Deze methode identificeert voxels met veranderde connectiviteit naar alle andere voxels van de hersenen op een datagestuurde en hypothesevrije manier. Deze procedure is gebaseerd op de laatste methodologische aanbevelingen (Arnold Anteraper et al., 2019) en op het feit dat er momenteel geen overkoepelend neuraal correlaat van hypnose is gedefinieerd (Landry et al., 2017).
Onze studie leverde robuuste resultaten op betreffende door hypnose geïnduceerde veranderingen, wanneer we de hypnose toestanden rechtstreeks vergeleken met de controle toestanden (CS1 vs. HS1 en CS2 vs. HS2), wat een vrij gelijkaardig functioneel connectoom patroon toonde (Figuren 3-5 en Tabellen 5, 6). De studie toonde verder – voorlopig – bewijs van hypnose diepte- afhankelijke functionele connectoom veranderingen (HS1 vs. HS2; Figuur 5 en Tabel 7). Deze resultaten worden hieronder in detail besproken.
4.1 Hypnosetoestanden vs. controletoestanden
De eerste analyse focuste op de contrasten tussen beide hypnotische toestanden en hun overeenkomstige controle toestanden. De MVPA analyse, die hiervoor gebruikt werd, toonde aan dat de neurale regulatiemechanismen, die aan de basis liggen van de geïnduceerde hypnose toestanden (weergegeven door de vergelijkingen CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2), zich vooral in parieto- occipitaal-temporale gebieden bevinden (Figuur 2 en Tabellen 5, 6). Het is vermeldenswaard dat een MVPA alleen gebieden laat zien die gekenmerkt worden door veranderingen in connectiviteit met alle hersenvoxels, dus geen connectiviteitstoename of -afname weerspiegelt die in detail wordt uitgelegd in Material and Methods en de respectievelijke literatuur (Whitfield-Gabrieli en Nieto- Castanon, 2012; Nieto- Castanon, 2020, 2022). Daarom ligt de focus van de discussie op de corresponderende zaad-tot-voxel analyse.
In tegenstelling tot de MVPA, die een redelijk vergelijkbaar connectiviteitspatroon laat zien wat betreft CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2 (Figuur 2), laat de seed-to-voxel analyse meer onderscheid zien in connectiviteitspatronen (Figuur 3, 4).
In het algemeen toonde de seed-to-voxel analyse aan dat de vergelijking CS1 vs HS1 gepaard gaat met een afname in connectiviteit tussen de meeste seeds en corticale hersengebieden (Figuur 3). Een uitzondering is seed 1, die een toename in connectiviteit laat zien met OP1 l en FP r, evenals seed 3 met toMTG r.
De zaad-tot-voxel vergelijking van CS2 vs. HS2 is meer heterogeen (Figuur 4). Vanaf zaadje 1 wordt een wijdverspreide afname van de connectiviteit waargenomen, die zowel de cuneale (Cuneal l/r) en ICC (ICC l/r) regio’s beïnvloedt als een groot deel van het sLOC r. Tegelijkertijd wordt echter een toename van de connectiviteit tussen zaadje 3 en MTG r waargenomen. Zaad 1 vertoont ook een toename in connectiviteit met OP l/r, PreCG l/r mediaal gelegen in de interhemisferische kloof, een zeer groot gebied van PreCG r en PostCG r voornamelijk gelegen op de sensorische en motorische delen van het handgebied, evenals kleine delen van PT l, PO r en pMTG r.
Grenzen in menselijke 14 neurowetenschappen
Vanuit het oogpunt van functionele grote netwerken omvatten de gebieden die door deze hoofdclusters worden gedekt het mediale, occipitale en laterale gezichtsvermogen (Kalcher et al., 2012) en de hogere orde visuele netwerken (Hutchison en Everling, 2012). Deze netwerken maken deel uit van betrouwbaar aangetoonde configuraties over
grenzenin.org
de Matos et al.
Onderzoek naar de staat van rust en de gedachte dat het verschillende aspecten van visueel en ruimtelijk bewustzijn (mede) organiseert, waaronder visuele en multimodale verbeelding, sturing van actie en statische en bewegende objectherkenning (Hutchison et al., 2013).
Recentere studies tonen echter “visuele-netwerk” bijdragen in patiëntenpopulaties die niet direct verwacht worden, zoals bijvoorbeeld bij patiënten die lijden aan chronische lage rugpijn (cLBP). Zij toonden aan dat cLBP-patiënten versterkte functionele connectiviteit vertonen tussen het visuele netwerk en somatosensorische/motorische gebieden (Shen et al., 2019). De auteurs interpreteren die nogal onverwachte bevindingen met adaptatie- en zelfaanpassingsmechanismen als gevolg van cross-modale interacties tussen het visuele en andere netwerken die vaak betrokken zijn bij de verwerking van cLBP (somatosensorisch/motorisch/aandacht/saliënt).
Onze studie toont verder aan dat verschillende corticale netwerken die geassocieerd worden met veranderde bewustzijnstoestanden ook kunnen bijdragen tot de hypnotische toestand. Interessant is dat een deel van het recente werk neuro-connectomisch consistent is met de resultaten die wij vonden. Gebieden rond een pariëto-occipitale cluster lijken bijzonder prominent betrokken te zijn. In deze context wordt soms gesproken van de “posterior hot zone theory of consciousness” en wordt beschreven dat ze een breed scala aan functies reguleren die geassocieerd worden met veranderde bewustzijnstoestanden (Crone et al., 2011; Bor, 2012; Heine et al., 2012; Sarasso et al., 2015; Koch et al., 2016a,b; Sato et al., 2016; Boly et al., 2017; Siclari et al., 2017). Dromen wordt beschouwd als een bewustzijnsverandering en de Siclari groep voerde een elegante studie uit door corticale netwerkveranderingen te onderzoeken die optreden terwijl mensen dromen met behulp van een serieel ontwakingsmodel (Siclari et al., 2017). Ze kozen voor een EEG-aanpak omdat het gemakkelijker is om deelnemers te wekken tijdens EEG- opnames dan tijdens fMRI. Ze wekten de deelnemers verschillende keren tijdens de slaap en vroegen hen of ze zich een droom konden herinneren en zo ja, wat ze zich specifiek herinnerden. Er werd vooral gekeken naar gedachte-achtige of expliciete zintuiglijke ervaringen. EEG moet vrij voorzichtig geïnterpreteerd worden met betrekking tot activatielokalisatie. Toch laten de resultaten een relatief duidelijk beeld zien in de richting van parieto- occipitale activatiepatronen terwijl de deelnemers droomden. Specifiek, wanneer er een afname was in laagfrequent EEG
patronen (1-4◦Hz) herinnerden de deelnemers zich een droom, terwijl toen er een stijging was, deden ze dat niet.
In een recente op EEG gebaseerde modelstudie vonden Ihalainen en collega’s vergelijkbare resultaten bij propofpol- geïnduceerd bewustzijnsverlies (Ihalainen et al., 2021). De focus van deze studie lag op de bekende neurale netwerken, het DMN, SAL en CEN. Methodisch werd een dynamisch causaal model (DCM) berekend, wat een iets andere aanpak is dan de onze en die van de Siclari groep. Ook kan farmacologische sedatie niet echt vergeleken worden met hypnose. Daarom willen we deze studie ook voorzichtig bespreken in onze context, maar willen we wijzen op de sterke inbedding van pariëto-occipitale regio’s die ook hier betrokken bleken te zijn. Belangrijk is dat er ook fronto-pariëtale connectiviteitspatronen werden gevonden, wat niet het geval is in onze studie.
In onze studie was de linguale gyrus betrokken bij veranderde netwerkconfiguraties (dit gebied is ingebed in de posterieure hot zone). Dit resultaat was prominent aanwezig in
Grenzen in menselijke neurowetenschappen
alle statistische vergelijkingen (Figuren 130-.3389/fnhum.2023.1286336 5 en Tabellen 5-7 en ondersteunt daarom de kernbevinding van de Landry et al. review (zij vonden deze structuur als de kleinste gemene deler, wat betekent dat “hypnotische responsen het sterkst correleren met activatie in dit gebied”). Landry en collega’s
15 grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
argumenteren met twee mogelijke verklaringen over de functie van de linguale gyrus om hypnose te co-reguleren (en falen in het bevestigen van hun hoofdhypothese over de betrokkenheid van DMN, SN en CEN). Enerzijds bespreken ze een “intrinsieke component van hypnose” gelinkt aan mentale beeldvorming. Anderzijds stellen ze als hypothese dat linguale activiteit het gevolg is van “suggestie-specifieke effecten” door visueel samengestelde suggesties om hypnose te induceren (Landry et al., 2017). Echter, slechts twee van hun geëvalueerde publicaties waren expliciet gericht op het induceren van hypnose via visualisatietechnieken (Maquet et al., 1999; McGeown et al., 2012), terwijl de andere drie rapporten probeerden niet-visuele effecten te induceren zoals handverlamming (Cojan et al., 2009; Burgmer et al., 2013) of een niet-specifieke suggestie geleide hypnose, gericht op diepe mentale ontspanning (Rainville et al., 2002). Opgemerkt moet worden dat deze laatste studie voornamelijk een onderzoek was naar corticale pijnmechanismen. De deelnemers plaatsten een hand in ofwel aangenaam warm ofwel pijnlijk warm water (er werd getest of hypnose pijnlijke/pijnloze sensaties beïnvloedde afhankelijk van de watertemperatuur). Interessant genoeg toonden ze geen effect van hypnose op deze interessante variabele.
Interessant is dat de temporo-parieto-occipitale clusters, gevonden in onze analyse, ook verschillende gebieden omvatten die gelinkt zijn met corticale gebieden die somatosensorische en somaesthetische informatie verwerken, afkomstig van cutane en proprioceptieve zintuigen (Peyron et al., 2000). Dit past in een meer algemene interpretatie van hypnose effecten als een holistisch veranderd fenomeen van bewustzijn, geassocieerd met veranderingen in verschillende somatosensorische/somaesthetische domeinen alsook een veranderd gevoel van agency dat zich uit in semi-automatische, moeiteloze en onwillekeurige responsen.
Interessant is dat de data gedreven MVPA gerelateerd aan CS1 vs. HS1 ook connectiviteitsveranderingen lieten zien in het cerebellum (Cluster 1, Tabel 5) en in de thalamus (Cluster 4, Tabel 5). Beide, cerebellum en thalamus, zijn betrokken bij verschillende motorische en perceptueel discriminerende mechanismen (Barlow, 2002; Camarillo et al., 2012). Daarom zou de hypothese kunnen zijn dat deze twee deelgebieden betrokken zijn bij een fundamentele co-regulatie van de gerapporteerde voornamelijk fysieke ontspanning bij HS1. Het is echter ook belangrijk om te vermelden dat de effecten die gezien worden in het cerebellum een spill-over effect kunnen zijn van het grote pariëto-occipitale cluster vanwege de ruimtelijke nabijheid en dus geen fysiologische connectiviteitsverandering in de cerebellaire vermis vertegenwoordigen.
De diepe fysieke en mentale ontspanning in HS2 gaat gepaard met percepties van ervaren lichamelijke vervormingen, ofwel van afzonderlijke lichaamsgebieden, ofwel als een opheffing van lichaamsgrenzen (gevoel van agency). In de debriefing meldden vrijwilligers vaak dat de bovenste ledematen anders aanvoelden, soms werden de handen groter “gevoeld” of werden de armen van het lichaam weg gestrekt, wat in werkelijkheid natuurlijk niet mogelijk is vanwege de krappe omstandigheden in de MR- scanner. Blijkbaar vinden er gewijzigde koppelingsmechanismen van corticale somatosensorische/sensorimotorische integratiesystemen plaats in de geïnduceerde hypnotische staat HS2, zoals vaak gerapporteerd wordt in LSD (en andere drugs) geïnduceerde veranderde bewustzijnstoestanden (Preller et al., 2019).
Deze somaesthetische veranderingen zijn niet ongewoon
Grenzen in menselijke 16 neurowetenschappen
onder hypnose (Zahedi en Sommer, 2021). We willen erop wijzen dat we op dit moment niet in staat zijn om deze beschrijvingen duidelijk toe te wijzen aan een corresponderend connectomisch patroon (vanwege de experimentele setting). Hiervoor zou de temporele dimensie
grenzenin.org
de Matos et al.
nauwkeuriger beschouwd, d.w.z. we zouden moeten weten wanneer zo’n somaesthetisch fenomeen optreedt om het bijbehorende connectomische correlaat te kunnen berekenen.
In lijn hiermee is een interessant resultaat van de MVPA cluster 2 in het contrast CS2 vs. HS2 dat significante connectiviteitsveranderingen laat zien in subdivisies van de rechter postcentrale gyrus, rechter anterieure en posterieure supramarginale gyrus, de precentrale gyrus en een klein gebied dat rechter superieure pariëtale lobule divisies omvat (Figuur 4 en Tabel 6). Hypnose toestand HS1 ging niet gepaard met zo’n duidelijke connectiviteitsverandering in somatosensorische gerelateerde gebieden (Figuur 3 en Tabel 5). De gerapporteerde diepgaande veranderingen in somatosensorische ervaringen zouden dus geassocieerd kunnen worden met het waargenomen seed-to-voxel connectiviteitspatroon van CS2 vs. HS2, weerspiegeld met significante connectiviteitstoenames in seed 1 met een rechts-gelateraliseerde grote cluster inclusief pre- en postcentrale subeenheden (PreCG r/PostCG r), samen met een kleine onderverdeling binnen de posterieure middelste temporale gyrus (pMTG). Samen met een verminderde connectiviteit van seed 2 met PreCG r en seed 3 met bilaterale PreCG onderverdelingen (PreCG r/PreCG l), kan dit patroon erop wijzen dat de veranderde somatosensorische/somesthetische waarnemingskenmerken neuraal worden gerekruteerd via deze connectiviteitsarchitectuur (Figuur 4 en Tabel 6). Verder kan de complexe signaal/verwerkings dynamiek van de diepe hypnotische toestand HS2 aangegeven worden in Figuur 4. Zaden 1-3 interageren met fundamenteel identieke gebieden binnen een parieto-occipitale cluster, maar met verschillende connectiviteitswegingen (toename in rood, afname in blauw). Deze vergelijkingen verwijzen naar de respectievelijke contrasten tussen de hypnose en controle condities, dus CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2. Het is vermeldenswaard dat vanuit een statistisch standpunt, deze specifieke vergelijkingen geen antwoord geven op de vraag of HS1 verschilt van HS2. Daarom, om een statistisch geldige uitspraak te doen, moeten de twee hypnotische toestanden direct tegenover elkaar gezet worden. Deze aspecten zullen in de volgende sectie besproken worden.
Samengevat, gebaseerd op de MVPA, kunnen we aantonen dat de neurale correlaten van hypnotische toestanden HS1 en HS2 sterk overlappen in vergelijking met de respectievelijke controle toestanden CS1 en CS2 (Figuur 2). Dit is in het bijzonder waar voor de hoofdcluster die de volgende gebieden omvat: Links/rechts cuneale cortex, links/rechts intracalcarine cortex, links/rechts inferieure afdeling van de laterale occipitale cortex, links/rechts linguale gyrus, links/rechts occipitale pool, de precuneuze en links/rechts supracalcarine cortex zijn allemaal structuren die betrokken zijn bij het coderen van de overgang van de normale toestand (CS1/CS2) naar de twee hypnose toestanden (HS1/HS2). De hoofdclusters van beide vergelijkingen verschillen echter ook, zij het subtiel. Bijvoorbeeld, alleen HS1 betrekt de kleine aspecten van het cerebellum (Tabel 5, cluster 1).
In HS2 zijn kleine delen van het cingulum posterior, de rechter laterale-occipitale cortex (superieure afdeling) en de linker fusiforme cortex (temporo-occipitale afdeling) betrokken (Figuur 2 en Tabel 6). Wat de andere hypnotische toestandspecifieke eigenaardigheden betreft, MVPA gebaseerde connectiviteitsveranderingen in HS1 tonen aan dat de rechter thalamus betrokken is, terwijl HS2 een patroon toont dat de rechts-gelateraliseerde pre- en postcentrale gyri omvat, alsook de anterior/posterior divisies van de supramarginale gyri (Figuur 2 en Tabellen 5, 6).
Grenzen in menselijke neurowetenschappen
10.3389/fnhum.2023.1286336
4.2 HS1 vs. HS2: dieper graven
Bij het vergelijken van HS1 vs. HS2, d.w.z. bij het beoordelen van het effect van de diepte van de hypnose, worden subtielere veranderingen waargenomen, die duidelijk worden door
17 grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
de resultaten van de MVPA analyse die een set van kleinere clusters tonen die zich engageren in het netwerk afhankelijk van de diepte van de hypnose. Dit komt overeen met het patroon van MVPA omdat directe vergelijking van de twee hypnotische condities aantoont dat er geen grote parieto-occipitale gebieden connectomisch gerecruteerd lijken te worden (Figuur 2).
Zoals bij de bespreking van de hypnose vs. controle conditie vergelijkingen, volgen we een netwerk hypothese. Specifiek betekent dit dat we niet streven naar een geïsoleerde functiegebaseerde interpretatie op basis van afzonderlijke gebieden, wat ook niet bruikbaar werd verklaard na de recente grote meta-analyse door de Landry groep (Landry et al., 2017).
De seed-to-voxel analyse liet voornamelijk connectiviteitstoenames zien voor alle zes de seeds (Figuur 5). Connectiviteit dalingen worden voornamelijk waargenomen voor zaad 1 lateralized naar links (AG l, pMTG l, Forb l) en zaad 4 (Pons). Gezien alle andere connectiviteitsveranderingen – alle connectiviteitstoenames – is het interessant dat HS1 vs HS2 wordt geassocieerd met het rekruteren van significant kleinere gebieden vergeleken met CS1 vs HS1/CS2 vs HS2.
Deze resultaten tonen aan dat het zeer waarschijnlijk is dat verschillende hypnose dieptes inderdaad bestaan en ondersteund worden door veranderingen in de neurale netwerk configuratie.
Vanuit een gedragsperspectief is dit resultaat echter niet geheel onverwacht. Beschouw gewoon de normale menselijke slaap, respectievelijk de verschillende slaapfasen als het theoretische verklarende construct. Slaap is geen hypnose, maar slaapgedrag vertoont duidelijk gedifferentieerde slaapfasen (of slaapdieptes). Dit betekent dat de hersenen normaal gesproken niet in een diepe slaap vallen, maar geleidelijk “dieper en dieper zakken” via regulerende mechanismen die nog niet volledig zijn opgehelderd. Deze staan nu buiten kijf – hoewel ze nog niet grondig worden begrepen – en zijn aangetoond in vele klinische en basale wetenschappelijke artikelen (Saper en Fuller, 2017). Slaap wordt vaak vergeleken met hypnose, hoewel deze fenomenen nauwelijks vergelijkbaar zijn. Wat wel waar is, is dat slaap kan worden geïnterpreteerd als een veranderde bewustzijnstoestand, net als hypnose of – tot op zekere hoogte – coma (Saper en Fuller, 2017; Bonin et al., 2021). En net als hypnose wordt slaap gezien als een complex fenomeen dat in de werkelijkheid bestaat en duidelijk kan worden waargenomen, maar waarvan de onderliggende neurale regulatiemechanismen propofol worden onderzocht. In termen van neuroimaging moet gezegd worden dat slaap misschien nog wel moeilijker te bestuderen is dan hypnose. Dit komt omdat mensen moeten slapen in een MR-scanner, of beter gezegd, men moet aannemen dat mensen hun natuurlijke slaapcycli doorlopen ondanks de atypische en eerder onaangename MR-omgeving. Bovendien mogen ze niet bewegen, wat eigenlijk tegen de natuur van slaap is zoals verschillende observaties aantoonden (Gvilia, 2010; Saper en Fuller, 2017; Siclari et al., 2017).Nu, zoals we gezien hebben, verschillen in onze setting de neurale correlaten van twee hypnotische toestanden niet al te dramatisch wanneer ze vergeleken worden met hun overeenkomstige controle toestanden (CS1 vs. HS1 en CS2 vs. HS2).
Wanneer de twee staten echter direct tegenover elkaar werden gezet, kwamen er heel specifieke connectoompatronen tevoorschijn.
Interessant is dat de neuro-connectomische regulerende mechanismen die de vrijwilligers in staat stellen om van HS1 naar HS2 te gaan, lijken voor te komen in kleinere gebieden (in vergelijking met de contrasten CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2, waarin
Grenzen in menselijke 18 neurowetenschappen
relatief grote gebieden – gecentreerd parieto-occipaal – prominent betrokken zijn).
grenzenin.org
de Matos et al.
Als we ons richten op de somatosensorische aspecten, zijn de connectiviteitsveranderingen tussen seed 1, 2 en 4 en regio’s van motorische (PostCG l/r, pons), aanvullende motorische (pMTG l) en sensorische (PreCG r/l) regulatie opvallend.
De geïnduceerde zeer diepe fysieke en mentale ontspanning wordt neuro- connectomisch aangevuld door veranderingen in intracalcarine (ICC), laterale occipitale (sLOC/iLOC), occipitale (OP), linguale (LG l/LG r), en cuneale (Cuneal l) regio’s (Figuur 5).
Verder lijkt de inbedding van fusiforme (OFusG r/TOFusG r) subregio’s en het planum temporale (PT) en planum polare (PP), vanaf zaad 5 en 6, van extra belang te zijn wanneer deelnemers zich in HS2 bevinden.
De verschillende ervaringen in dit gebied suggereren dat de connectomische veranderingen in deze gebieden geassocieerd zijn met de gerapporteerde somaesthetische fenomenen (oplossing van het concept van de somatosensorische grens zoals beschreven aan het begin van dit hoofdstuk).
Kortom, we hebben een connectomisch patroon waargenomen dat verschilt van de patronen waargenomen bij het vergelijken van CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2. Over het algemeen zijn de betrokken clusters bij het vergelijken van HS1 vs HS2 significant kleiner. Interessant is dat eerder afgebakende linguale gyrusverdelingen nog steeds prominent aanwezig zijn, wat opnieuw gegevens ondersteunt die zijn samengevat in Landry et al. (2017). Bovendien impliceert dit dat de zogenaamde posterior hot zone betrokken is bij de neurale regulatie van hypnotische diepte.
4.3 Fysiologische metingen en vragenlijsten:
Fysiologische parameter hartslag en hartslag variabiliteit toonden geen verschillen tussen hypnotische toestanden en controle toestanden, terwijl ademhalingspatronen significant verschilden tussen CS1 vs HS1 en CS2 vs HS2, maar niet tussen HS1 en HS2 (Tabel 4).
Fysiologische responsen en vragenlijsten dienden vooral om objectieve karakteriseringen van hypnose toestanden toe te laten en worden niet apart besproken in dit rapport. De subjectieve karakterisatie van de hypnotische toestand is beperkt in deze studie. Deze beperking zal aangepakt worden in de EEG studie van het project.
5 Beperkingen
We kozen onze studiepopulatie selectief, wat betekent dat alle deelnemers uitgebreide hypnose ervaring hebben, vooral met de twee onderzochte toestanden HS1 en HS2. Dit had het voordeel dat we mensen na de meting konden vragen of ze de hypnose binnen en buiten de MR scanner verschillend waarnamen. Tegelijkertijd moet dit geïnterpreteerd worden als een beperking, omdat we onze resultaten niet kunnen veralgemenen naar een hypnose naïeve populatie. Bovendien werd geen hypnotische suggestibiliteit beoordeeld als selectie- of controlecriterium. Deze aanpak verschilt van de bestaande literatuur en belemmert de generaliseerbaarheid en vergelijkbaarheid. Toekomstige studies met hypnose-naïeve deelnemers zouden standaard suggestibiliteitsbeoordelingen moeten toepassen om te verduidelijken of onze resultaten generaliseerbaar zijn.
Onze gegevens informeren de discussie over verschillende
Grenzen in menselijke 19 neurowetenschappen
hypnotische toestanden of dieptes. Dit1c0o.3n3c8e9p/tfnihsumze.e2r02o3m.1s2t8r6e3d3e6n omdat er geen betrouwbare onafhankelijke markers werden ontdekt. Gebaseerd op de vragenlijsten, kunnen we
grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
veronderstellen dat HS1 verschilt van HS2. Bovendien ondersteunen de MVPA en de seed-to-voxel berekeningen (puur data gedreven) de notie dat HS2 een andere hypnotische toestand vertegenwoordigt dan HS1. Echter, ook met betrekking tot dit resultaat, zou een hypnose-naïeve populatie onderzocht moeten worden. Merk ook op dat de gebruikte controleteksten niet geëvalueerd werden door middel van kwantitatieve methodes zoals inter-beoordelaars evaluaties of natuurlijke taalverwerkingstechnieken. Dit moet overwogen worden in toekomstige studies.
Verder is het belangrijk om op te merken dat de proefpersonen een zekere mate van vooringenomenheid kunnen hebben door hun training, een factor die bijna onmogelijk volledig te elimineren is. Het is echter ook cruciaal om te erkennen dat het normaal gesproken niet haalbaar is voor individuen om opzettelijk hersenresponspatronen te veranderen in een mate die zou resulteren in de (opmerkelijke) consistentie van het functionele neuroconnectoom, zoals duidelijk is in onze gegevens. Deze studie maakt deel uit van een groter project om de neurobiologische correlaten van hypnose beter te begrijpen. Eén van de doelen is om te onderzoeken of er objectieve markers voor hypnose diepte bestaan. Dus, met dit rapport, hoewel we mogelijke indicaties hebben voor twee verschillende hypnotische toestanden, zijn we voorzichtig met een definitieve interpretatie van dit resultaat. Als dit patroon even sterk is in de toekomstige studies van het project (MRS en EEG), zouden we in staat kunnen zijn om multimodale neurobiologische markers te bepalen die mogelijk verschillende hypnotische diepten of toestanden weergeven. Door de EEG setting, zullen we verder in staat zijn om gedragscomponenten van verschillende hypnotische toestanden te rapporteren, die niet beschikbaar zijn in deze studie. Toch is het nodig om een hypnose- naïeve populatie te onderzoeken met betrekking tot dit mogelijke resultaat. Bovendien moet deze setting herhaald worden op andere locaties en idealiter ook vergeleken worden met andere vormen van hypnose. Een niet te onderschatten factor is het feit dat de deelnemers zich in een atypische situatie bevonden met een rugligging in de MRI scanner, en ook blootgesteld werden aan het lawaai van de MRI scanner. We hebben dit probleem voor het project intensief besproken en onder de gegeven omstandigheden is het niet echt bevredigend op te lossen. Om het geluidsniveau echter tot een minimum te beperken, gebruikten we de speciaal ontworpen hoofdtelefoons van MRConfon, Magdeburg, Duitsland. Deze zijn aanzienlijk comfortabeler om te dragen en verminderen de blootstelling aan lawaai beter dan de apparaten die gewoonlijk worden gebruikt.
6 Conclusie en vooruitblik
We toonden aan dat – in een specifieke experimentele setting met een hypnose-ervaren populatie – hypnose op een betrouwbare manier kan opgewekt en gemeten worden met fMRI.
Door een data gedreven analyse aanpak te volgen, observeerden we functionele netwerk configuraties die slechts gedeeltelijk overeenkomen met de typisch geobserveerde netwerken beschreven in de literatuur (Hutchison et al., 2013). Het lijkt waarschijnlijker dat het effect van hypnose geassocieerd is met connectomische veranderingen in gebieden die ook ter discussie staan in de discussie over de neurale correlaten van bewustzijn (Delacour, 1997; Bayne et al., 2016; Boly et al., 2017). Interessant
Grenzen in menselijke 20 neurowetenschappen
genoeg ondersteunen we gedeeltelijk de bevindingen van een recente grote op neuroimaging gebaseerde meta-analyse, die duidelijk maakte dat het neurale correlaat van
grenzenin.org
de Matos et al.
hypnose niet beschreven kan worden door algemene neurale netwerk concepten (Landry et al., 2017). Bovendien bevestigen onze gegevens een interessante bevinding van dit overzichtsartikel: de betrokkenheid van een gebied dat de linguale gyrus integreert als een belangrijk hersengebied voor het verwerken van hypnose, mogelijk als belangrijkste hub.
Toch verklaren we met dit werk niet waarom en hoe hypnose overtuigende resultaten laat zien in specifieke klinische settings. We kunnen de hier getoonde resultaten ook niet veralgemenen naar andere settings. Bovendien moet nog onderzocht worden of de waargenomen connectiviteitsveranderingen specifiek zijn voor hypnose of dat ook andere geestveranderende methodes gepaard gaan met gelijkaardige connectoomveranderingen.
Verklaring beschikbaarheid gegevens
De originele bijdragen aan het onderzoek zijn opgenomen in het artikel / Aanvullend materiaal, verdere vragen kunnen worden gericht aan de corresponderende auteur.
Ethische verklaring
Het onderzoek met mensen werd goedgekeurd door de Kantonale Ethikkommission Zürich, Basec Nr 2018-00550. De studie werd uitgevoerd in overeenstemming met de lokale wetgeving en institutionele vereisten. De deelnemers gaven hun schriftelijke geïnformeerde toestemming om deel te nemen aan deze studie.
De auteur(s) verklaren financiële steun te hebben ontvangen voor het onderzoek, auteurschap en/of publicatie van dit artikel. Deze studie werd gefinancierd door de Universiteit van Zürich en Hypnose.NET GmbH/OMNI Hypnosis International. Deze studie werd gefinancierd door Hypnose.NET GmbH/OMNI Hypnosis International. De financier was niet betrokken bij het studieontwerp, de verzameling, analyse, interpretatie van gegevens, het schrijven van dit artikel of de beslissing om het in te dienen voor publicatie. Alle auteurs verklaren geen andere concurrerende belangen te hebben.
Grenzen in menselijke 21 neurowetenschappen
10.3389/fnhum.2023.1286336
grenzenin.org
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
Erkenningen
Deze studie zou niet mogelijk geweest zijn zonder de hulp van hypnose-experts Sandra Blabl, Chris Burch, Mike Schwarz, Claude Ribaux en Hansruedi Wipf. We willen ook de vrijwilligers bedanken die zichzelf gratis beschikbaar stelden voor de experimenten.
Belangenverstrengeling
KP werkte momenteel bij Boehringer-Ingelheim GmbH & Co KG.
De overige auteurs verklaren dat het onderzoek is uitgevoerd zonder enige commerciële of financiële relaties die zouden kunnen worden opgevat als een potentiële belangenverstrengeling.
Referenties
Arnold Anteraper, S., Guell, X., D’Mello, A., Joshi, N., Whitfield-Gabrieli, S., and Joshi, G. (2019). Verstoorde cerebrocerebellaire intrinsieke functionele connectiviteit bij jongvolwassenen met een hoogfunctionerende autismespectrumstoornis: A data- driven, whole- brain, high-temporal resolution functional magnetic resonance imaging study. Brain Connect. 9, 48-59. doi: 10.1089/brain.2018.0581.
Barlow, J. S. (2002). Het cerebellum en adaptieve controle. New York, NY: Cambridge University Press.
Barnier, A. J., en Nash, M. R. (2012). Het Oxford Handboek Hypnose. Oxford: Oxford University Press.
Barth, J., Egli, M., Maier, S., Meyenberger, P., en Witt, C. M. (2019). Effectiviteit van hypnose met de Dave Elman techniek bij derde kies extractie: Studieprotocol voor een gerandomiseerde gecontroleerde trial (HypMol). Eur. J. Integr. Med. 26, 18- 23.
Bayne, T., Hohwy, J., en Owen, A. (2016). Zijn er niveaus van bewustzijn? Trends Cogn. Sci. 20, 405-413. doi: 10.1016/j.tics.2016.03.009
Behzadi, Y., Restom, K., Liau, J., en Liu, T. T. (2007). Een op componenten gebaseerde ruiscorrectiemethode (CompCor) voor BOLD- en perfusiegebaseerde fMRI. Neurobeeld 37, 90-101. doi: 10.1016/j.neurobeeld.2007.04.042
Bicego, A., Rousseaux, F., Faymonville, M., Nyssen, A., en Vanhaudenhuyse, A. (2022). Neurofysiologie van hypnose bij chronische pijn: Een overzicht van recente literatuur. Am. J. Clin. Hypn. 64, 62-80. doi: 10.1080/00029157.2020.1869517
Birn, R., Diamond, J., Smith, M., en Bandettini, P. (2006). Het scheiden van ademhalingsvariatie-gerelateerde fluctuaties van neuronaal-activiteitsgerelateerde fluctuaties in fMRI. Neuroimage 31, 1536-1548. doi: 10.1016/j.neuroimage.2006.02.048
Boly, M., Massimini, M., Tsuchiya, N., Postle, B., Koch, C., en Tononi, G. (2017). Zijn de neurale correlaten van bewustzijn aan de voorkant of aan de achterkant van de hersenschors? Klinisch en neuroimaging bewijs. J. Neurosci. 37, 9603-9613. doi: 10.1523/ JNEUROSCI.3218-16.2017
Bonin, E. A. C., Martens, G., Cassol, H., Chatelle, C., Laureys, S., en Thibaut, A. (2021). PET Imaging in veranderde bewustzijnstoestanden: Coma, slaap en hypnose: PET and SPECT in Neurology. Cham: Springer.
Bor, D. (2012). Bewustzijn en het prefrontale pariëtale netwerk: inzichten uit aandacht, werkgeheugen en chunking. Front. Psychol. 3:63. doi: 10.3389/fpsyg. 2012.00063
Brauchli, C., Leipold, S., en Jäncke, L. (2019). Univariate en multivariate analyses van functionele netwerken in absolute toonhoogte. Neurobeeld 189, 241-247. doi: 10.1016/j. neurobeeld.2019.01.021
Burgmer, M., Kugel, H., Pfleiderer, B., Ewert, A., Lenzen, T., Pioch, R., et al. (2013). The mirror neuron system under hypnosis – brain subrates of voluntary and involuntary motor activation in hypnotic paralysis. Cortex 49, 437-445. doi: 10.1016/j.cortex.2012.05.023
Cacioppo, J. T., Tassinary, L. G., en Berntson, G. G. (2007). Handboek psychofysiologie, 3e Edn. Cambridge: Cambridge University Press.
Camarillo, L., Luna, R., Nácher, V., en Romo, R. (2012). Codering van perceptuele discriminatie in de somatosensorische thalamus. Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 109, 21093-21098. doi: 10.1073/pnas.1219636110
Grenzen in menselijke 22 neurowetenschappen
Noot van de uitgever
Alle beweringen in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van hun aangesloten organisaties, of die van de uitgever, de redacteuren en de recensenten. Elk product dat in dit artikel wordt geëvalueerd of elke claim die door de fabrikant wordt gemaakt, wordt niet gegarandeerd of onderschreven door de uitgever.
Aanvullend materiaal
Het aanvullende materiaal voor dit artikel is online te vinden op: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnhum. 2023.1286336/full#supplementary-material
Cojan, Y., Waber, L., Schwartz, S., Rossier, L., Forster, A., en Vuilleumier, P. (2009). The brain under self-control: modulation of inhibitory and monitoring cortical networks during hypnotic paralysis. Neuron 62, 862-875. doi: 10.1016/j.neuron.2009. 05.021
Crone, J., Ladurner, G., Höller, Y., Golaszewski, S., Trinka, E., en Kronbichler, M. (2011). Deactivatie van het default mode-netwerk als marker van verminderd bewustzijn: een fMRI-studie. PLoS One 6:e26373. doi: 10.1371/journal.pone.0026373
de Matos, N., Pach, D., Xing, J., Barth, J., Beyer, L., Shi, X., et al. (2019). Evaluatie van de effecten van acupunctuur met behulp van een tandpijnmodel bij gezonde proefpersonen – een gerandomiseerde, cross-overstudie. J. Pain 21, 10.1016/j.jpain.2019.08.013
Deeley, Q., Oakley, D., Toone, B., Giampietro, V., Brammer, M., Williams, S., et al. (2012). Moduleren van het default mode netwerk door middel van hypnose. Int. J. Clin. Exp. Hypn. 60, 206-228. doi: 10.1080/00207144.2012.648070
Delacour, J. (1997). Neurobiologie van bewustzijn: een overzicht. Behav. Brain Res. 85, 127-141. doi: 10.1016/s0166-4328(96)00161-1
Demertzi, A., Soddu, A., Faymonville, M., Bahri, M., Gosseries, O., Vanhaudenhuyse, A., et al. (2011). Hypnotische modulatie van rusttoestand fMRI default modus en extrinsieke netwerkconnectiviteit. Prog. Brain Res. 193, 309-322. doi: 10.1016/B978-0-444-53839-0.00020-X
Elkins, G., Barabasz, A., Council, J., en Spiegel, D. (2015). Advancing research and practice: the revised APA Division 30 definition of hypnosis. Int. J. Clin. Exp. Hypn. 63, 1-9. doi: 10.1080/00207144.2014.961870
Faymonville, M., Boly, M., en Laureys, S. (2006). Functionele neuroanatomie van de hypnotische toestand. J. Physiol. Paris 99, 463-469. doi: 10.1016/j.jphysparis.2006.03.018
Gvilia, I. (2010). Onderliggende hersenmechanismen die slaap-waakcycli reguleren. Int. Rev. Neurobiol. 93, 1-21. doi: 10.1016/S0074-7742(10)93001-8
Heine, L., Soddu, A., Gómez, F., Vanhaudenhuyse, A., Tshibanda, L., Thonnard, M., et al. (2012). Resting state networks and consciousness: alterations of multiple resting state network connectivity in physiological, pharmacological, and pathological consciousness States. Front. Psychol. 3:295. doi: 10.3389/fpsyg.2012.00295
Hinterberger, T. (2015). De wetenschap van het bewustzijn – Basisprincipes, modellen
en visies. J. Physiol. Paris 109, 143-151. doi: 10.1016/j.jphysparis.2015.12.001
Hutchison, R., en Everling, S. (2012). Monkey in the middle: why non-human primates are needed to bridge the gap in resting-state investigations. Front. Neuroanat. 6:29. doi: 10.3389/fnana.2012.00029
Hutchison, R., Womelsdorf, T., Allen, E., Bandettini, P., Calhoun, V., Corbetta, M., et al. (2013). Dynamische functionele connectiviteit: belofte, problemen en interpretaties. Neuroimage 80, 360-378. doi: 10.1016/j.neuroimage.2013.05.079
Ihalainen, R., Gosseries, O., de Steen, F., Raimondo, F., Panda, R., Bonhomme, V., et al. (2021). Hoe heet is de hete zone? Computational modelling clarifies the role of parietal and frontoparietal connectivity during anaesthetic-induced loss of consciousness. Neuroimage 231:117841. doi: 10.1016/j.neuroimage.2021.117841.
Jensen, M., Jamieson, G., Lutz, A., Mazzoni, G., McGeown, W., Santarcangelo, E., et al. (2017). New directions in hypnosis research: strategies for advancing the cognitive and clinical neuroscience of hypnosis. Neurosci. Conscious. 3, nix004. doi: 10.1093/nc/nix004
grenzenin.org
440-454. doi:
de Matos et al.
10.3389/fnhum.2023.1286336
Jiang, H., White, M., Greicius, M., Waelde, L., en Spiegel, D. (2017). Hersenactiviteit en Functionele Connectiviteit Geassocieerd met Hypnose. Cereb. Cortex 27, 4083-4093. doi: 10.1093/cercor/bhw220
Kalcher, K., Huf, W., Boubela, R., Filzmoser, P., Pezawas, L., Biswal, B., et al. (2012). Volledig verkennende netwerk onafhankelijke component analyse van de 1000 functionele connectomes database. Front. Hum. Neurosci. 6:301. doi: 10.3389/fnhum.2012.00301
Kihlstrom, J. (2013). Neuro-hypnotisme: vooruitzichten voor hypnose en
Koch, C., Massimini, M., Boly, M., en Tononi, G. (2016a). Neurale correlaten van bewustzijn: vooruitgang en problemen. Nat. Rev. Neurosci. 17, 307-321. doi: 10.1038/ nrn.2016.22
Koch, C., Massimini, M., Boly, M., en Tononi, G. (2016b). Posterior en anterior cortex – waar zit het verschil dat het verschil maakt? Nat. Rev. Neurosci. 17:666. doi: 10.1038/nrn.2016.105
Landry, M., Lifshitz, M., en Raz, A. (2017). Hersencorrelaten van hypnose: Een systematische review en meta-analytische verkenning. Neurosci. Biobehav. Rev. 81, 75-98. doi: 10.1016/j.neubiorev.2017.02.020
Landry, M., en Raz, A. (2015). Hypnose en beeldvorming van het levende
menselijke brein. Am. J. Clin. Hypn. 57, 285-313. doi: 10.1080/00029157.2014.978496
Maquet, P., Faymonville, M., Degueldre, C., Delfiore, G., Franck, G., Luxen, A., et al. (1999). Functional neuroanatomy of hypnotic state. Biol. Psychiatry 45, 327-333. doi: 10.1016/s0006-3223(97)00546-5
Mazzoni, G., Venneri, A., McGeown, W., en Kirsch, I. (2013). Neuroimaging resolutie van de veranderde toestand hypothese. Cortex 49, 400-410. doi: 10.1016/j.cortex. 2012.08.005
McGeown, W., Mazzoni, G., Vannucci, M., en Venneri, A. (2015). Structurele en functionele correlaten van hypnotische diepte en suggestibiliteit. Psychiatry Res. 231, 151-159. doi: 10.1016/j.pscychresns.2014.11.015
McGeown, W., Mazzoni, G., Venneri, A., en Kirsch, I. (2009). Hypnotische inductie vermindert anterieure default mode activiteit. Bewust. Cogn. 18, 848-855. doi: 10.1016/j. concog.2009.09.001
McGeown, W., Venneri, A., Kirsch, I., Nocetti, L., Roberts, K., Foan, L., et al. (2012). Suggested visual hallucination without hypnosis enhances activity in visual areas of the brain. Bewust. Cogn. 21, 100-116. doi: 10.1016/j.concog.2011.10.015
Nieto-Castanon, A. (2020). Handboek functionele connectiviteit magnetische resonantie imaging methoden in CONN. Boston, MA: Hilbert Press.
Nieto-Castanon, A. (2022). Brain-wide connectome inferences using functional connectivity MultiVariate Pattern Analyses (fc-MVPA). PLoS Comput. Biol. 18:e1010634. doi: 10.1371/journal.pcbi.1010634.
Northoff, G., en Huang, Z. (2017). Hoe mediëren de tijd en ruimte van de hersenen het bewustzijn en zijn verschillende dimensies? Temporo-ruimtelijke theorie van bewustzijn (TTC). Neurosci. Biobehav. Rev. 80, 630-645. doi: 10.1016/j.neubiorev.2017.07.013
Oakley, D., en Halligan, P. (2013). Hypnotische suggestie: Kansen voor cognitieve neurowetenschappen. Nat. Rev. Neurosci. 14, 565-576. doi: 10.1038/nrn3538
Pekala, R. (2016). De mysteries van hypnose; ons helpen hypnose en empathische betrokkenheidstheorie (EIT) beter te begrijpen. Am. J. Clin. Hypn. 58, 274-285. doi: 10.1080/ 00029157.2015.1101679
Pekala, R. J. (2013). “The Phenomenology of Consciousness Inventory,” in Quantifying Consciousness. An Empirical Approach, red. R. J. Pekala (New York, NY: Springer).
Peyron, R., Laurent, B., en García-Larrea, L. (2000). Functionele beeldvorming van de reacties van de hersenen op pijn. Een overzicht en meta-analyse (2000). Neurophysiol. Clin. 30, 263-288. doi: 10.1016/s0987-7053(00)00227-6
Posner, M. (1994). Aandacht: de mechanismen van bewustzijn. Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 91, 7398-7403. doi: 10.1073/pnas.91.16.7398
Posner, M. (2012). Aandachtsnetwerken en bewustzijn. Front. Psychol. 3:64. doi: 10.3389/fpsyg.2012.00064
Power, J., Barnes, K., Snyder, A., Schlaggar, B., en Petersen, S. (2012). Ongewenste maar systematische correlaties in functionele connectiviteit MRI-netwerken ontstaan door beweging van het onderwerp. Neuroimage 59, 2142-2154. doi: 10.1016/j.neuroimage.2011. 10.018
Preller, K., Razi, A., Zeidman, P., Stämpfli, P., Friston, K., en Vollenweider, F. (2019). Effectieve connectiviteitsveranderingen in LSD-geïnduceerde veranderde bewustzijnstoestanden bij mensen. Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 116, 2743-2748. doi: 10.1073/pnas. 1815129116
Price, D. D., en Barrell, J. J. (2014). Innerlijke ervaring en neurowetenschap. Het samenvoegen van beide perspectieven. Cambridge, MA: MIT Press.
Rainville, P., Hofbauer, R., Bushnell, M., Duncan, G., en Price, D. (2002). Hypnose moduleert activiteit in hersenstructuren die betrokken zijn bij de regulatie van het bewustzijn. J. Cogn. Neurosci. 14, 887-901. doi: 10.1162/089892902760191117
Saper, C., en Fuller, P. (2017). Waak-slaapcircuits: een overzicht. Curr. Opin. Neurobiol. 44, 186-192. doi: 10.1016/j.conb.2017.03.021
Sarasso, S., Boly, M., Napolitani, M., Gosseries, O., Charland-Verville, V., Casarotto, S., et al. (2015). Consciousness and Complexity during Unresponsiveness Induced by Propofol, Xenon, and Ketamine. Curr. Biol. 25, 3099-3105. doi: 10.1016/j.cub.2015. 10.014
Sato, W., Kochiyama, T., Uono, S., en Toichi, M. (2016). Neurale mechanismen die ten grondslag liggen aan bewuste en onbewuste aandachtsverschuivingen getriggerd door oogopslag. Neuroimage 124, 118-126. doi: 10.1016/j.neuroimage.2015.08.061
Shen, W., Tu, Y., Gollub, R., Ortiz, A., Napadow, V., Yu, S., et al. (2019). Visuele netwerkveranderingen in de functionele connectiviteit van de hersenen bij chronische lage rugpijn: Een rusttoestand functionele connectiviteit en machine learning studie. Neuroimage Clin. 22:101775. doi: 10.1016/j.nicl.2019.101775
Siclari, F., Baird, B., Perogamvros, L., Bernardi, G., LaRocque, J., Riedner, B., et al. (2017). De neurale correlaten van dromen. Nat. Neurosci. 20, 872-878. doi: 10.1038/ nn.4545.
Storm, J., Boly, M., Casali, A., Massimini, M., Olcese, U., Pennartz, C., et al. (2017). Herwonnen bewustzijn: Disentangling Mechanisms. Hersensystemen en Gedragsreacties. J. Neurosci. 37, 10882-10893. doi: 10.1523/JNEUROSCI.1838- 17.2017.
Tagliazucchi, E., Chialvo, D., Siniatchkin, M., Amico, E., Brichant, J., Bonhomme, V., et al. (2016). Grootschalige handtekeningen van bewusteloosheid zijn consistent met een afwijking van kritische dynamiek. J. R. Soc. Interface 13:20151027. doi: 10.1098/rsif. 2015.1027
Terhune, D., Cleeremans, A., Raz, A., en Lynn, S. (2017). Hypnose en top-down regulatie van bewustzijn. Neurosci. Biobehav. Rev. 81, 59-74. doi: 10.1016/ j.neubiorev.2017.02.002
Van Dijk, K., Hedden, T., Venkataraman, A., Evans, K., Lazar, S., en Buckner, R. (2010). Intrinsieke functionele connectiviteit als hulpmiddel voor menselijke connectomics: theorie, eigenschappen en optimalisatie. J. Neurophysiol. 103, 297-321. doi: 10.1152/jn.00783. 2009
Van Dijk, K., Sabuncu, M., en Buckner, R. (2012). De invloed van beweging van het hoofd op intrinsieke functionele connectiviteit MRI. Neuroimage 59, 431-438. doi: 10.1016/j. neuroimage.2011.07.044
Varga, K., Kekecs, Z., Myhre, P., en Józsa, E. A. (2017). Neutrale controleconditie voor hypnose-experimenten: Wiki, Tekst. Int. J. Clin. Exp. Hypn. 65, 429-451. doi: 10.1080/00207144.2017.1348833
Whitfield-Gabrieli, S., en Nieto-Castanon, A. (2012). Conn: een toolbox voor functionele connectiviteit voor gecorreleerde en anticorreleerde hersennetwerken. Brain Connect. 2, 125-141. doi: 10.1089/brain.2012.0073
Wickramasekera, I. (2015). Mysteries van hypnose en het zelf worden onthuld door de psychologie en neurowetenschappen van empathie. Am. J. Clin. Hypn. 57, 330- 348. doi: 10. 1080/00029157.2014.978495
Zahedi, A., en Sommer, W. (2021). How hypnotic suggestions work – critical review of prominent theories and a novel synthesis. Charlottesville, VA: Centrum voor Open Wetenschap.
Een zoontje van 7 wil iets zeggen terwijl papa staat te praten met een vriend. Zoonlief trekt de aandacht, maar papa reageert niet. Het hart van het kind begint sneller te kloppen, meer energie naar de ledematen, spanning bouwt zich op in het brein. Als papa niet luistert, dan moet hij maar ondergaan. De 7-jarige begint te springen en luider te roepen: ”papa, papa!”. Vader wordt geïrriteerd en snauwt zijn zoon toe dat hij moet zwijgen als volwassenen praten. Boem! Het brein van het zoontje geeft opdracht aan het hart om trager te slaan, de ledematen krijgen minder energie en de kracht die eerst naar buiten wou, wordt naar binnen gekeerd. Een destructieve kracht naar binnen, die zich nestelt in het lichaam. Het lichaam onthoudt waar de geest niet mee om kan gaan. Zoiets noemt men micro trauma. Micro is klein, maar vele kleintjes maken een groot probleem.
In het voorbeeld wordt zo een nieuw gedrag aangeleerd. Uiteindelijk wordt dit de norm. Zodat men ook als volwassene op een gespannen manier omgaat met onmacht.
Wij weten niet waarom we iets doen. Het gros van onze gedragingen in het dagelijkse leven worden onbewust gestuurd vanuit een oud leerpatroon. Waarom gebruik ik eerst mijn linkervoet als ik mijn kousen aantrek? Of waarom gebruik ik mijn linkerbeen als steun om te starten met fietsen? Waarom loop ik met mijn hoofd iets gebogen? Waarom heb ik spanning op mijn rug? Het zijn allemaal voorbeelden waar wij geen antwoord op hebben. Ooit hebben we dat aangeleerd. Ik gok dat ook bij burn-out klachten deze vele kleine micro jeugdtrauma’s impact hebben op de gezondheid. Tijd zal het uitwijzen.
Bij hypnose kunnen we bij een probleem via een regressie terug naar de oorzaak. In die regressie kunnen we de jongere versie helpen op een manier die toen niet mogelijk was. Maar het is quasi onmogelijk om bij 1000en gevalletjes van micro trauma 1000en regressies uit te voeren. Daar hebben we een andere strategie voor nodig. Bij onze “flow of life” methodiek gaan we bij het eerste stuk van het programma automatisch terug naar de baarmoeder. Via deze weg kunnen we op het vroegste punt van het leven nieuwe informatie en ervaring laten opdoen. Dat gaat zelfs erg eenvoudig. We gaan in dit geval de trance gebruiken om te laten ervaren hoe het is. Zonder ervaring of gevoel is er enkel een theorie. Ervaren is niet de beste leermethode, het is de énige leermethode.
Laat ons eenvoudigweg starten bij het begin. Heb je wel eens een ontmoeting gehad met iemand waarvan je onmiddellijk wist: “deze persoon is niet te vertrouwen” of “juist wel”? Of op voorhand spontaan gedacht aan een onderwerp, wat achteraf bleek uit te komen? Wel, dit noemen we de ‘intuïtie’. Doorheen de geschiedenis is de mensheid steeds geconfronteerd geweest met dit gegeven. De uitspraak :”Zie je wel…ik wist het!”, wordt vaak uitgesproken. Soms zijn we boos op onszelf als we ons buikgevoel niet hebben gevolgd. Volgen we wél onze intuïtie, dan hebben we daar voordeel bij. We zouden dit kunnen benoemen als een zekere wijsheid die bij jou aanwezig is. Het nadeel is dat dit systeem eerder spontaan aanwezig is. Want zou het niet leuk zijn om vaker te weten wat goed voor jou is, zonder dat de twijfel toeslaat?…Juist, dat dachten wij dus ook. Hou deze uitleg over het intuïtieve proces even vast, dan komen we daar dadelijk op terug.
De Quantum Mind kan het best omschreven worden als een mengpaneel. Het werkt volledig automatisch en is aanwezig bij iedere persoon. Daarom hoeft het ook niet geactiveerd te worden. Alles is reeds aanwezig bij ieder mens. Wat wel nuttig zou kunnen zijn, is de Quantum Mind beter te begrijpen en praktischer in te zetten. De Quantum Mind is een systeem dat verschillende vormen van bewustzijn verbindt. Je hebt het bewustzijn, wat de ratio omvat, en het onderbewustzijn bij de mens. Voor mij persoonlijk maakt de mens ook nog deel uit van een groter geheel. Of je nu gelooft in een God of in een Hogere complexe vorm van intelligentie. De Quantum Mind is de schakel tussen de verschillende vormen van bewustzijn.
“Quantum”, is dat niet gewoon een modewoord?
Quantum is de laatste jaren een modewoord geworden. Toch heb ik er voor gekozen om het te gebruiken. Ik vermoed zelfs dat het DNA de fysieke koppeling geeft waar het fijnstoffelijke en materie elkaar beïnvloeden. David Bohm (fysicus en filosoof) was één van de eerste mensen die in een laboratorium kon bewijzen dat energie materie kan beïnvloeden.
Ieder mens creëert reeds de ganse dag. Dit ingewikkelde systeem werkt perfect. We stappen continu doorheen verschillende realiteiten en mogelijkheden. Het ervaren van een gevoel is de gps van het systeem. Kort gezegd een specifiek gevoel, leidt naar een specifieke situatie. Dat is altijd al zo geweest en zal altijd zo blijven.
De Quantum Mind heeft een uitvoerende functie. Een gedachte kan invloed uitoefenen op materie. Bij ziekte komt dit nog het eenvoudigst naar voor. Luister maar naar de uitdrukkingen in onze taal: “Wat ligt er op jouw maag?”. Het blijft een interessante uitspraak. Een onverwerkte emotie die zich laat zich voelen in een lichaamsonderdeel. We kennen dit allemaal.
Wat is tijd?
Wij zijn voorstander van een theorie die stelt dat jij als persoon een beleving, of anders gesteld een werkelijkheid, creëert. De manier waarop je dit automatisch doet, heeft te maken met jouw gevoel. Het gevoel dat jij ervaart, schijnt de brandstof te zijn van heel dat AUTOMATISCH proces. Jouw gevoel en/of emotie lijdt dus naar een werkelijkheid die in de nabije toekomst ligt. Jij stapt als het ware heel de tijd door verschillende werkelijkheden.
Vandaar dat jij de voortschrijdende tijd ervaart. En jouw gevoel is de leidraad waar jij terechtkomt. Voel je je gelukkig, dan ga je automatisch in een realiteit stappen die daar mee overeenstemt. Het is misschien nogal kort door de bocht gesteld, deze stelling. Maar zo werkt het nu eenmaal. De realiteit is nog iets complexer waarbij jij als het ware een wiskundige formule bent (gebaseerd op jouw overtuigingen wie jij bent, of je je waardevol voelt, ook breder maatschappelijk, etc) waarbij deze formule dan weer het nu-moment gaat creëren. Dus als jij dan toch jouw werkelijkheid creëert op basis van een gevoel. Zorg er dan aub voor dat dit in jouw voordeel werkt.
DNA en Quantum in dezelfde zin?
Het lijkt er heel sterk op dat jouw DNA over een quantum gegeven beschikt, waarbij jouw gevoel communiceert met een groter gegeven en zo via jezelf in een nieuwe werkelijkheid stapt. Maar goed, dit is maar een theorie. Dit is enkel om uit te leggen hoe wij veronderstellen dat dit zeer complexe menselijk wezen functioneert met de buitenwereld. Wie weet, wordt dit ooit nog bewezen. Misschien is het de quantum fysica die hier concrete antwoorden op zal geven?
Laat ons nu eens deze 2 voorgaande zaken verbinden met elkaar. Aan de ene kant heb je een automatisch proces dat jou voortstuwt in de tijd. Aan de andere kant heb je een wijsheid in jou die liefdevol en ondersteunend werkt. Wat denk je er van om deze wijsheid nu eens meer te betrekken in dit automatische proces? Waarbij er een werkelijkheid gecreëerd wordt die ondersteunend is voor jou. Die datgene in gang zet, zodanig dat jij makkelijker kan bereiken wat jij wil. Met andere woorden door in communicatie te gaan met deze wijsheid ga jij makkelijker een gevoel creëren dat voor de juiste brandstof zorgt, waarbij jij datgene manifesteert wat je wil bereiken…
Activeer jouw Quantum Mind
De “Quantum Mind” van een persoon hoeft niet geactiveerd te worden. Het systeem werkt reeds prima. Binnen dit kader hebben we enkel een meer ‘tastbare’ communicatievorm nodig. Het systeem van de “Quantum Mind” krijgt zo de kans om iets meer op de voorgrond en zichtbaarder te functioneren. De “Quantum Mind” is eigenlijk niet minder als alle voorgaande, huidige, toekomstige, interdimensionale vormen van onszelf die zich uitdrukken in deze realiteit.
Het heden kan niet worden losgekoppeld van het verleden. Net zomin de toekomst kan worden afgekoppeld van het heden. Vanaf het moment dat de mens leert te begrijpen dat wij allemaal verbonden zijn (dat wij 1 geheel vormen), dan zal onze maatschappij naar een hoger niveau schakelen. Dit is een leerproces. Door te begrijpen dat we allemaal verbonden zijn, zal onze maatschappij daar ook de vruchten van plukken.
Het principe van de Quantum Mind is dat de mens alles zelf in huis heeft om welke verandering ook te laten plaatsvinden. Ieder levend wezen is de unieke uitdrukking van het leven. Wij mensen, moeten leren begrijpen, dat er dagelijks wonderen gebeuren via ons DNA. Het systeem van de Quantum Mind heeft geen waardeoordeel en voert gewoon dagdagelijks al onze (al dan niet beperkte) overtuigingen uit en creëert daardoor nieuwe situaties.
Het enige wat wij met onze vrije wil dienen te doen, is te kiezen voor gezondheid en harmonie. Al de rest gebeurt vanzelf.
Wat is een holon?
Arthur Koestler bedacht de term ‘holon’ om Laten we even stilstaan bij het intrigerende feit van ons bestaan. Enerzijds leiden we een leven met de vaste overtuiging dat we onafhankelijke wezens zijn. Aan de andere kant maken we ook deel uit van een systeem dat groter is dan wij. Iets dat verder gaat dan onze familie en gemeenschap. Arthur Koestler gebruikte de term holarchie om de dynamiek van deze relatie te beschrijven. Koestler legde dat in zijn boek “The Act of Creation” (1964) uit.
Water is bijvoorbeeld een unieke entiteit die ontstaat door de integratie van waterstof en zuurstof. De vloeistof zelf kan echter een onderdeel worden van veel andere grotere entiteiten, van sinaasappelsap tot oceanen tot het menselijk lichaam. H2O is dus zowel een geheel als een deel van andere grotere gehelen.
We kunnen dus verwijzen naar een entiteit die zelf een geheel is en tegelijkertijd een deel van een ander geheel. En als je goed gaat kijken naar de dingen en processen die er werkelijk zijn, wordt al snel duidelijk dat ze niet alleen gehelen zijn, maar ook onderdelen van iets anders. Het zijn hele / delen, het zijn holons.
Ieder van ons is dus een holon. We zijn opgebouwd uit hele atomen, die hele moleculen vormen, die samen hele cellen vormen, die samenkomen om hele organen te maken en een heel onderling verbonden zenuwstelsel waaruit ons hele lichaam wordt gevormd.
Wij maken op onze beurt deel uit van steeds grotere gehelen: een gezin, een professionele gemeenschap, het hele systeem van levende wezens op deze planeet en uiteindelijk het hele universum.
Het gevoel van afscheiding
Wij mensen hebben het idee dat we afgescheiden zijn. We leven een leven in een lichaam en dat is het dan. Maar we zijn veel meer als dat. Je zegt toch ook: “niet lichaam is ziek en lichaam komt niet werken vandaag”. Je zegt : “ik kom niet werken”. Maar ik is veel meer dan het lichaam.
Als je `s nachts droomt kan het zomaar zijn dat je wandelt en je voelt je lichaam bewegen alsof het net echt is. Toch lig je stil in bed te slapen. In het beste geval is het een leuke droom, maar het kan ook een nachtmerrie zijn. Heb je al eens een nachtmerrie ervaren? Dan ben je blij dat je wakker bent. Het is net echt.
Onze zintuigen misleiden ons de hele tijd. Zowel dag als nacht. Heb je jezelf al eens de vraag gesteld: wie ben ik echt? Hele bibliotheken zijn hier over geschreven. Dit is iets wat de mensheid al sind de start heeft bezighouden. Wij mensen kunnen reflecteren. We kunnen over onszelf nadenken, bewust zijn.
Eindelijk de link met hypnose
Laat onze manier van hypnose nu net geweldig goed zijn om terug te ervaren dat wij meer zijn als ons lichaam. Dat we nog steeds deel uitmaken van iets wat groter is als wijzelf. Wat liefdevol en zachtaardig is. Die verbinding is niet nieuw. Die was gewoon een beetje ondergestoft of ondergesneeuwd. Eenmaal het stof er vanaf is geveegd, kunnen we dit terug meer ervaren. Waarschijnlijk eerst in zelfhypnose en als er genoeg vertrouwen op zit ook in het dagdagelijkse leven. Daar is gewoon wat herhaling voor nodig.
Eenmaal de verbinding met dat grotere geheel gevoeld wordt, geeft dit een erg fijn gevoel. Je kan dat niet meer ontkennen. Dat is niet iets rationeels. Het is een weten. Dit geeft een wat ik noem “innerlijke wellness”. Je leeft meer in vertrouwen. Je hebt meer veerkracht, omdat jij weet dat je deel uit maakt van een groter geheel.
Ik voel de vraag al komen. Maar hoe dan? Hoe kan ik die verbinding met dat grotere geheel terug ervaren? Wel het enige antwoord daarop is: door jezelf de juiste vragen te stellen. Door vb een therapeut in te schakelen die weet waar hij of zij mee bezig is en een zekere wijsheid aan te spreken die bij iedereen aanwezig is.
Intuïtie?
Noem het intuïtie, noem het hoger zelf of hoger bewustzijn. En stap per stap te verifieren wat is hier aan de hand. Om het dan ook te kunnen loslaten.
Om de perceptie te kunnen veranderen van wat er misschien ooit als reden is voorgevallen waarom de verbinding is ondergesneeuwd. Stap per stap. Je moet altijd denken in oorzaak / gevolg. Als de oorzaak van een specifiek probleem is opgelost, dan valt het symptoom automatisch weg.
Denk daar eens over na wat voor een geweldige impact dit zou kunnen hebben op jouw leven. Sta er eens bij stil als jij gelukkig in het leven staat en verbinding voelt met de mensen, de natuur. Ik wil hier niet de religieuze toer op gaan. Maar vraag aan jan met de pet of God bestaat en men zal misschien zeggen nee maar wel iets groters wat moeilijk te bevatten valt. Het kan niet zijn dat we alleen in het universum zijn. Het is iets waar men niet de vinger op kan leggen, waar vaak ontzag voor is. Ook angst omwille van het onbekende. Laat nu net de ervaring van de innerlijke wellness meer gewicht in de schaal leggen om vertrouwen te scheppen wat de angst irrelevant maakt.
Flow of life
Jij bent meer dan je lichaam. Er stroomt een liefdevolle, wijze energie door jou, de planten, natuur. Noem dit Quantum. Noem dit zoals je wil. Ik beloof je hoe meer je begrijpt wie jij bent, hoe meer kennis en weten, hoe gelukkiger en krachtiger je je voelt.
Als je dit ervaart? Wat denk je dat het met jouw emotionele toestand doet? Wat denk je dat het met jouw vermoeidheid of onbalans doet?
Denk aan de voordelen van wat hypnose kan. Er worden jaarlijks miljarden uitgegeven aan boeken en seminars omtrend peroonlijke ontwikkeling. Miljoenen en miljoenen mensen wereldwijd zijn bezig met zingeving en met zichzelf te ontplooien. Wat is nu de makkelijkste manier om ons zelfbeeld te verbeteren…wat is nu de makkelijkste manier om onze overtuigingen te veranderen? Via ons rationele denken of via het onderbewuste? Wat is de makkelijkste manier om te werken met het onderbewuste? Juist via hypnose.
Ik heb mijn leven gewijd aan het begrijpen van het leven. Ik kom altijd maar terug op 1 onderwerp en dat is mezelf. Als ik mezelf verander, dan verandert de wereld rondom mij. Als ik niet tevreden ben met de resultaten in mijn leven, dien ik mijn oude beperkende overtuigingen te veranderen. Je hebt de juiste hersengolven nodig om dat veranderwerk te kunnen doen. Laat nu net trance het meest doeltreffendste zijn om de correcte hersengolven op te wekken. Maakt niet uit over welk onderwerp het gaat. Gezondheid / relatie / werk / geld / zingeving. Overal zitten oude beperkende overtuigingen en ervaringen onder, die maken dat we onbewust het leven leiden dat we nu ervaren.
Er bestaat een programma “Flow of Life” waar ik hypnosetherapeuten aanleer hoe ze hun cliënten in een flow staat kunnen brengen. Wil je hierover meer weten, neem dan contact op via info@eenbeterplan.be
In Hawaï bestaat er een filosofie, Huna genaamd, die de tand des tijds heeft doorstaan. Wat is Huna? kan een oude filosofie ons verder helpen? Huna wordt ook wel ‘verborgen kennis’ genoemd. Meestal is het zo, dat er een reden voor is, waarom iets reeds 1000en jaren populair blijft. Huna, die mondeling van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven, is werkelijk een bijzondere pareltje.
Ik ga hier erg kort een beschrijving geven. Uiteraard kan je zelf nog meer onderzoek doen. Om educatieve doeleinden ga ik niet te veel uitweiden.
De Kahuna (ingewijden) spreken van 3 grote onderdelen.
Lager Bewustzijn
Een 1e entiteit binnen ons die de emoties beheert. Vaak ook omschreven als de schaduwkant van onszelf. Men stelt ook wel dat het Lager Bewustzijn hetzelfde is als het onderbewuste, maar ik hou er niet van om die zaken zo in hokjes te duwen.
Wat echt van belang is dat je weet, is dat het Lager Bewustzijn een vorm van bewustzijn is die over zichzelf kan reflecteren. Dat is belangrijk omdat we met onze interventie de cliënt soms een beetje zullen moeten sturen om toch contact te maken. Dit lijkt eigenlijk op delenwerk. Alhoewel het verdergaat als dat. Het is werkelijk jezelf, maar dan anders als jouw ego. Je kan kan er niet van weglopen. Je zal hier bij de cliënt vaak op weerstand botsen om contact te maken met het Lager Bewustzijn.
Het Lager Bewustzijn gebruikt de lagere vitale kracht om te functioneren. Er is geen besef van goed of kwaad. Het is belangrijk te weten dat enkel het Lager Bewustzijn contact kan maken met het Hoger Bewustzijn. Vandaar dat we ook met onze ankerwoorden ‘vrede’ ‘diep’ ‘hoog’ bewust met 3 eenheden rekening houden.
Het Lager Zelf moet getraind worden om met het Midden – en Hoger Bewustzijn samen te werken. (Zelf=Bewustzijn)
Midden Bewustzijn
Een 2e entiteit. Soms omschreven als het ego. Ook hier weer ben ik voorzichtig om een definitie toe te kennen. Het Midden Zelf is altijd van hetzelfde geslacht als het fysieke lichaam. Het is ook de leider van het Lagere Zelf. Er is een conflict tussen beiden en het is de plicht van het Midden Bewustzijn om hierachter te komen en het op te lossen.
Hoe kan het Midden Bewustzijn het Lager Bewustzijn aansturen als het nog niet eens van diens bestaan op de hoogte is? Laat staan dat het dit erkend en leert te begrijpen hoe het functioneert. Onbekend is onbemind.
Hoger Bewustzijn
De innerlijke God. Het leuke is dat enkel het Lager Bewustzijn een directe verbinding heeft met het Hoger Bewustzijn. Dus alle communicatie gaat via die weg. Denk maar aan intuïtie in de vorm van een buikgevoel, voorspellende dromen, etc.
3 zelven
Doorheen ons leven dient de verbinding tussen het Lager Bewustzijn en het Midden Bewustzijn terug geoptimaliseerd te worden. We dienen met andere woorden onze schaduwkant te omarmen. Vanaf het moment dat het Lager Bewustzijn samenwerkt met het Midden Bewustzijn, gebeurt er een wonder en wordt er automatisch contact gemaakt met het Hoger Bewustzijn.
Wanneer alle 3 zelven in harmonie samenwerken is de volledige mens in vrede met zichzelf.
Denk nu eens aan de 3 breinen (hoofdbrein, hartbrein, buikbrein). Die goed moeten kunnen communiceren met elkaar. Zie je de gelijkenis? Ik ben geen authoriteit als Kahuna of psychiater, maar ik vraag mezelf vaak af of we hier geen gelijkenissen treffen vanuit verschillende filosofieën. Waar de moderne tijd de oude tijd ontmoet, dienen er gelijkenissen te zijn.
Vanaf het moment dat wij onze weerstand kunnen omarmen, krijgt het systeem van de quantum mind groen licht om naar het gewenste doel te gaan.
Ga nu eens zelf na als er een cliënt komt voor vb afslanken. Zolang men vecht tegen de huidige situatie, die trouwens nu eenmaal is wat die is (waarschijnlijk het idee van een kilootje te veel), dan kan de gewenste siuatie moeilijk bereikt worden. Dus kunnen we niet anders dan eerst de huidige situatie aanvaarden. Dat deze nu eenmaal is wat het is. Stop om hiertegen te vechten. Dit is verloren energie. Sterker nog, het wekt een gevoel op van onbehagen. Dat specifieke gevoel leidt op diens beurt weer naar een specifieke situatie. Met andere woorden een manifestatie van dezelfde shit show.
Superman
Ondertussen hoor ik jouw brein al overuren maken. Maar hoe dan? Wel, in mijn training “flow of life” leer ik therapeuten aan om terug te gaan naar de baarmoeder via hypnose. Om daar interventies uit te voeren die ons als baby leren te begrijpen dat er mogelijkheden bestaan. Een potentieel naar omgaan met hooggevoeligheid, gewenst zijn, keuze om in dit lichaam te zijn, ervaren dat men nog steeds verbonden is met de bron van het leven. Dat laatste is nu even van belang.
Als wij begrijpen dat wij de persoonlijke uitdrukking zijn van de bron van het leven, dat wij niet afgescheiden zijn van de krachten van de natuur, dan geeft dit ons een oneindig aantal mogelijkheden. Inderdaad, we kunnen leren hier mee samen te werken. Letterlijk ervaren dat wij impact hebben op de kleinste bouwsteentjes van materie, opent een heel nieuw potentieel. De kunst zit hier in de ervaring. Men moet dit kunnen voelen, meemaken. Soms zit er ook schuldgevoel / schaamte / spijt als lading op het idee dat we dit vergeten waren. Hiermee moet natuurlijk ook iets gedaan worden.
Maar goed, we gaan er nu even van uit dan de trance de mogelijkheid geeft om te ervaren dat wij als klein kindje nog steeds verbonden zijn met de krachten van de natuur. Een geweldige ervaring, toch? Het doet trouwens een beetje denken aan Star Wars ‘May the Force be with you.’ Een kracht die bij ieder mens aanwezig is. Door ons heen stroomt. Een uitvoerende kracht, zonder mening of iets goed of fout is. Geen oordeel. Dat is de reden waarom ik zo graag met trance werk. Omdat het bijzonder lastig is om dit met de ratio te ervaren. Hier heb je rustigere hersengolven voor nodig. Alfa, Theta, dat soort golven. Met Bèta alleen ga je het hier niet redden.
Omgaan met weerstand
Er zijn heel veel verschillende manieren om om te kunnen gaan met weerstand. Ik ga nu terug richting Huna principe met de 3 Zelven.
Als ik eerlijk ben en nadenk over wat een succesvolle therapie sessie oplevert (binnen het Huna principe), dan kom ik uit bij:
De schaduwzijde (Lager Bewustzijn) moet (h)erkend worden door het Midden Bewustzijn.
Het Midden Bewustzijn dient de schaduwzijde te omarmen.
De emotie die het probleem heeft laten ontstaan, dient te verdwijnen uit het lichaam / energievelden / als eventuele gewoonte / als eventuele energetische back-up.
Als het Midden Bewustzijn weerstand heeft om het Lager Bewustzijn te erkennen / omarmen / probleem los te laten (wat vaker voorkomen dan dat je denkt!!!!),
dan hebben we een probleem. In dat geval kunnen we even pauzeren en teruggaan naar het concept dat wij als mens nog steeds verbonden zijn met de bron van het leven. Vaak is hier de weerstand zo GIGANTISCH groot om de schaduwzijde te omarmen. Dan moeten we met een oplossing kunnen komen.
Ik ben eigenlijk nu niet zo een grote fan van zachte, zorgzame, pamperende therapie, omdat ik in mijn realiteit jouw als klant slechts aanvaard als een machtig wezen. Ik kan best wel eens brutaal zijn hier, en dat wordt zeker niet door iedereen op prijs gesteld. Maar dat is mijn probleem niet. Jij als klant moet hierdoor. Er is geen weg terug. Maak dit in orde en dan ben je vrij. Eindelijk vrij om jouw hartsverlangen te bereiken (wat dat ook moge zijn). Excuses, ik begin af te wijken.
Terug naar de weerstand. Als men kan ERVAREN dat men nog steeds verbonden is met de bron van het leven / de krachten van de natuur / dat men met andere woorden onsterfelijk is (oeps nu ga ik helemaal los), dan is het uiteraard iets eenvoudiger om de weerstand los te laten. Want er kan jou niets overkomen. Jij bent perfect, ook al denk je misschien van niet. Maar dat is een fundamentele denkfout. Ik heb al mensen in mijn stoel gehad die dachten dat ze zouden sterven / ontploffen / verbannen worden als ze hun schaduwkant zouden omarmen. We dienen hier onze cliënt te kunnen ondersteunen in het loslaten van deze denkfout. En daar hebben we de ervaring voor nodig dat de verbinding met de bron gevoeld wordt! Het gevolg daarvan is een pareltje! Een wonder! De cliënt accepteert zichzelf! Eindelijk rust.
Duistere entiteiten
Er zijn wel overtuigingen terug te vinden binnen de spirituele wereld dat wij als mens gebruikt worden door andere wezens met foute bedoelingen. Dat onze energie afgetapt wordt als “lunch” voor anderen. De emoties die vrij komen bij lagere trillingen (angst, boosheid, jaloersheid, etc) worden aanschouwd als een 3-ster Michelin beleving. Wel, als je het grotere geheel daarvan begrijpt, dan kom je ook weer in harmonie. Want dan kan die situatie omgebogen worden naar het positieve. Stel je nu eens voor dat wij als mens idd worden lastiggevallen, dan geeft dit ons ook weer de kans om hieruit verder te groeien.
Een mens gaat pas een besluit nemen om te veranderen als de pijn te groot wordt. Lees dat laatste nog maar eens. Het besluit is het startschot tot verandering. Dus als wij als mens geen angst meer hebben en in vertrouwen kunnen leven…tja, dan valt hier weinig te rapen voor diegene die willen profiteren van ons. Dan worden we automatisch met rust gelaten, toch? De dualiteit wordt dan overstegen. Redding en harmonieuze ontwikkeling voor gans de mensheid.
Jan Zonder Vrees
Een oude Belgische sage (Antwerps folkloristisch figuur) zou ons hierbij kunnen helpen. Jan Zonder Vrees beleefde de gekste avonturen omdat hij geen angst had. Uiteindelijk is vertrouwen hebben het tegenovergestelde van angst. Hoe vaak zegt men wel eens : “Je moet erin geloven; heb vertrouwen!”. Inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan. En dan komt wel eens het verwijt naar mij toe: “Maar heel deze filosofie is toch klinklare onzin, want jij hebt toch ook nog uitdagingen in het leven?”. Zeker, misschien zelfs meer als jij. Ook ik dien aan deze voorwaarden te voldoen.
Angst loslaten en vertouwen hebben dat het in orde komt. Iedere keer dat we een bepaald niveau van vertrouwen hebben gehaald, kunnen we starten naar het volgende niveau. Om zo te kunnen blijven groeien. Vaak is dit ook context gebonden. In de ene context van het leven gaat het goed, in de andere minder. Geen probleem. Iedere dag geeft nieuwe kansen.
Nieuwe aarde
Zo kunnen we als maatschappij vooruitgang boeken. Als wij geloven in mogelijkheden, gaan er deuren open die anders gesloten blijven. Als wij geloven dat er ruim voldoende gezondheid aanwezig is / ruim voldoende voedsel / ruim voldoende liefde / ruim voldoende financiële middelen, dan ben ik ervan overtuigd dat er minder misdaad / oorlog / ziekte aanwezig zal zijn.
Laat de oude wijsheden samenwerken met moderne inzichten.
Het is mijn wens en diep verlangen dat wij onze schaduwzijde omarmen en begrijpen dat er gunstige mogelijkheden bestaan.
In dit artikel vind je informatie over hoe je jouw meditatie- & (zelf)hypnose vaardigheden kan verbeteren via een massagetoestel.
Wat is meditatie en zelf-hypnose eigenlijk?
Eenvoudig gesteld: een veranderde vorm van bewustzijn of een vorm van gerichte focus.
Door middel van fysieke- en mentale ontspanning worden bepaalde hersengolven opgewekt die toegang geven tot ons onbewuste brein. Via deze hersengolven wordt het mogelijk om sneller persoonlijk veranderwerk te kunnen doen. Ik denk bv aan therapeutisch werk om emoties te kunnen veranderen (zoals rouw en verdriet). Maar ook om mensen beter hun verlangens en doelen te laten bereiken.
Meditatie is vaker een lichte vorm van geestelijke ontspanning, terwijl hypnose al een diepere vorm van focus is. De laatste heeft vaak een negatieve bijklank omwille van onbegrip, wat jammer is.
Welke hersengolven zijn nuttig voor persoonlijk veranderwerk?
De meest bekende zijn alfa en theta golven.
Alfa hersengolven zijn sinds 1947 bekend bij het grote publiek door betaalbare bio-feedback toestellen te ontwerpen. Alfa wordt dagelijks opgewekt door bv een repetitieve handeling uit te voeren. Denk maar aan een autorit, waarbij je onbewust de auto kan besturen. Of een hobby uitvoeren, waarbij je de tijd vergeet. Oeps… is het al zo laat?
Theta hersengolven worden vaker opgemerkt bij een dagdroom of fantasie. Sluit je ogen maar en bedenk eens hoe het zou zijn dat jij nu een balpen vastneemt. Vanaf het moment dat je dit even kan ervaren alsof het echt is (je kan de fysieke sensatie even voelen), dan heb je theta.
Iedere avond ga je van druk in je hoofd (beta hersengolven) automatisch naar rustiger (alfa) tot kalm (theta) naar diepe slaap (delta). ’s Ochtends gebeurt het omgekeerde bij het ontwaken (alfa). Bij de tijd dat je aan de ontbijttafel zit, is het al terug druk in je hoofd (beta). Zo ga je heel de dag in meer of mindere mate die hersengolven beleven.
Is het bovenstaande herkenbaar? De natuur neemt het over, dit is normaal en gezond. Tot zover niets nieuws onder de zon.
Waarom zou een massagetoestel kunnen helpen bij meditatie?
Om hier een antwoord op te kunnen geven, gaan we terug in de tijd naar 1972. Toen publiceerde Uell Stanley Andersen (1917-1986) met z’n boek ‘The Universal Mind’ een geniale bevinding. Hij had namelijk in de jaren zestig in de universiteitsbibliotheek van Los Angeles een studie gelezen over het opwekken van alfa & theta hersengolven. In de studie vond hij een resultaat dat de gemiddelde mens na 8h meditatie training zichzelf expert kon maken in het opwekken van deze hersengolven. Sommigen hebben zelfs van nature uit deze flow (12 %).
Hij kocht bij een ingenieur een bio-feedback toestel om z’n hersengolven te meten. Zo’n toestel geeft een signaal (vaak geluid) bij het registreren van deze golven. Zo kon hij meten of z’n meditaties ook correct uitgevoerd werden. Helaas voor hem werd al snel duidelijk dat hij er erg slecht in was. Zelfs na ruim meer dan 8h training.
Omdat hij rugpijn had, masseerde hij zich op een avond met een vibrerend massagetoestel. Na een halfuurtje massage gaf hij zichzelf nog eens een poging met het bio-feedback toestelletje en ONMIDDELLIJK gaf dit alfa golven aan. Zonder enige moeite. Daarna begon hij te experimenteren met massage, meditatie en yoga. Na 1 maand bleek dat hij een expert was in het opwekken van alfa en theta. Zelfs al wandelen, winkelend, in alle omstandigheden. Hij hoefde dus niet meer formeel in meditatie te gaan om dit te ervaren.
Volgens US Andersen is het idealiter om te starten met 30 min te masseren met een VIBREREND massagetoestel (de trilling is belangrijk) en vlak daarna 30 min te mediteren met een bio-feedback toestel. Na 3 weken (2 x 30 min) resulteert dit dat je vlot de juiste hersengolven kan opwekken.
Hierna is hij voor zichzelf overgeschakeld op een ander schema:
15’ massage + 15’ meditatie + 15’ yoga + 15’ visualisatie oef = 1 h / dag
Kan je afvallen en stoppen met roken via massage?
In de universiteitstudie kwam naar voor dat er een verband is tussen bepaalde hersengolven (alfa en theta) beleven enerzijds en lichamelijk- en emotioneel welzijn anderzijds. Andersen was dus gemotiveerd. De jaren voorheen was hij reeds geprikkeld om te stoppen met roken en gewicht te verliezen. Letterlijk niets hielp hem verder. Het vreemde is dat hij NA de periode met het vibrerende massagetoestel plots wel begon af te vallen en te stoppen met roken. Ook al had hij hier geen enkele moeite voor gedaan. Dit gebeurde spontaan!
Dit was voor hem de reden om verder te gaan zoeken naar de reden hoe dit kon gebeuren. Zo werd hem uitgelegd dat de spieren rondom de ruggengraat zich opspannen dmv stress. De spierspanning wordt als het ware gebruikt als harnas tegen de prikkels van de buitenwereld. Ook kan er spierspanning zijn om onverwerkte emoties te blijven onderdrukken.
Het leek voor hem ook, al was er in het verleden een verlangen aanwezig om af te vallen en te stoppen met roken, zijn onderbewuste dit pas liet uitvoeren NADAT het harnas van spierspanning was losgetrild.
We weten uit de hypnose dat het onderbewuste een uitvoerende taak heeft. Als iemand een bepaalde overtuiging heeft, dan stuurt dit een specifiek gedrag aan. In dit geval werd de rookstop tegengehouden door een overtuiging. Deze overtuiging werd overklast door de spierspanning op te lossen aan de rug. Toen voerde het onderbewuste de taak wel uit; ‘Ik stop nu wel met roken’.
Lucide dromen dankzij Vibrax type Senator.
Nadat ik dit boek had gelezen, was ik zelf ook benieuwd om dit te testen. Vlak voor Kerst kocht ik mezelf een trillend massagetoestel (merk Vibrax, type senator) op aanraden van mijn manueel therapeut. Hij zei me dat hij reeds 20j dit toestel gebruikt, zonder problemen. Er bestaan namelijk zoveel toestellen met mindere kwaliteit.
Na 3 weken massage, gecombineerd met een Muse 2 (bio-feedback) kwam ik tot dezelfde slotsom. Het werkte!
Sterker nog. Ik begon lucide te dromen. Lucide dromen (bewust zijn dat je droomt) was al langer een verlangen. Blijkbaar was er toch ook (onbewuste) spierspanning op mijn rug aanwezig die mij weerhield om mijn verlangen te kunnen beleven.
Senator wijst de weg naar hypnose.
Als trainer in hypnose ben ik internationaal in de weer om mensen te begeleiden in hun veranderprocessen. Vaak krijg ik ook de vraag van cursisten hoe mensen verder te helpen die het lastig vinden om in trance te gaan. We weten namelijk uit de praktijk dat ongeveer 12% van de Westerse bevolking vlotjes in trance gaat en de meerderheid wat meer tijd nodig heeft om dit te leren beheersen.
Dankzij de methodiek van US Andersen kunnen we nu exact aangeven dat na 1 maand iedereen een expert kan worden in meditatie en zelf-hypnose.
Onderaan dit blog artikel staat ook meer info over welk toestel ik kan aanraden en waar het aan te schaffen met een unieke korting.
Meditatie skills verhogen.
Beoefenaars van meditatie weten niet altijd even goed of ze wel efficiënt hun tijd spenderen. Door middel van goede hersengolf feedback kan al veel duidelijkheid gegeven worden. De combinatie van massage van de rug (en ook voetzolen) met meditatie gaat zoveel meer efficiëntiewinst geven. Alleen al in Nederland en België mediteren duizenden mensen per dag. Ook geven mensen vaak te snel op. Nu hebben we een mooie insteek om iedereen verder te helpen.
Het lijkt erop dat via de juiste hersengolven ieder persoon een andere staat van bewustzijn kan oproepen. Deze staat wordt fysiek ook ervaren als prettig met minder gedachtes. Door deze vorm van bewustzijn vaker te ervaren, kan deze na verloop van tijd vlot worden opgeroepen d.m.v. bewuste keuze. Dit noemt men ook wel verankering. Via hypnose gebruikt men deze verankering ook om iemand vlot in en uit de hypnose te laten komen.
Deze blog dient dan ook om te informeren. Ik wist ook niet dat dit reeds tientallen jaren bekend was. Ook mijn netwerk van collega’s over gans de wereld was verrast door de eenvoud en doeltreffendheid van de bovenstaande methode.
Wat zegt de professor?
Vanuit mijn vakgebied wist ik al dat er een verband bestaat tussen spierspanning en emoties. Nu was ik wel benieuwd wat professoren in de manuele therapie en neurologie hierover te zeggen hebben.
Zo ben ik terecht gekomen bij de grensstrengen. Streng van zenuwknopen langs het ruggenmerg, waar zich zenuwcellichamen van het (ortho)sympathische zenuwstelsel bevinden. De somatosympatische reflexactiviteiten in het kader van de manuele therapie blijken van onwaarschijnlijk groot belang te zijn. Deze blog is niet de bedoeling om een hele wetenschappelijke onderbouw te geven. Ik refereer graag naar het baanbrekende werk van prof Oostendorp, prof Hagenaar en prof J.M. Korr.
Aangezien de wetenschappelijke verklaring van ons onderbewuste nog steeds in de kinderschoenen staat, zal het nog wel enkele honderden jaren duren vooraleer men kan exact kan uitleggen wat er gebeurt qua interactie tussen geest en lichaam.
In ieder geval kunnen we nu besluiten dat de massage via de Vibrax niet enkel fysieke ongemakken kan oplossen. Het kan ook een hulpmiddel zijn om efficiënt te leren mediteren!
Wat is een goed type van massagetoestel om mijn meditatie vaardigheden te vergroten?
Hieronder vind je meer informatie over welk toestel mij heeft verdergeholpen en waar je het kan bestellen. Via deze blog krijg je ook een kortingscode van 10%. Ik heb verder geen financiële belangen bij dit toestel of bedrijf.
Voordelen van het Medex Senator Professional 3D massageapparaat
Het massageapparaat kan zeer grote oppervlaktes zoals rug en benen zeer goed masseren. De onderhoudsvrije krachtige en duurzame motor is gemaakt in Duitsland en van de beste kwaliteit. Het apparaat gaat langdurig mee dankzij de zeer sterke polymeer behuizing, die makkelijk en goed te reinigen is en ook beter bestand is tegen beschadigingen dan veel andere massage apparaten.
Het verbeterde koelsysteem voorkomt dat de motor te warm wordt, waardoor je eenvoudig meerdere massages op een dag uitvoert. Daarnaast heeft Vibrax Senator Professional 3D drie bewegingsrichtingen (lengte breedte en diepte) waardoor lager gelegen spieren, pezen en andere weefselsoorten effectiever gemasseerd kunnen worden. Door het verbeterde zwaartepunt ligt het Vibrax Senator massage apparaat ook nog fijner in de hand.
De Vibrax Senator massage apparaat kopen?
Bij aankoop van het Senator massageapparaat wordt naast de borstelplaat ook een schuimrubber schoen meegeleverd. De schuimrubberen kop dempt de trillingen van de basisplaat en wordt aanbevolen voor alle massages op gevoelige plekken. De hyperaemiserende borstel wordt gebruikt voor lichte en stimulerende massages.
Waarvoor kan ik het senator professioneel massageapparaat gebruiken?
De driedimensionale (3D) massage kan op diverse delen van het lichaam worden uitgevoerd om de spieren los te maken en de bloedcirculatie te stimuleren zoals:
– Voeten (ongeveer 1 minuut)
– Rug- en nekmassage (ongeveer 4 a 5 minuten)
– Armen
– Benen
– Bovenlichaam
Het hele lichaam kunt u zo in 15 minuten goed behandelen en u kunt door de anatomische vorm ook lastig te bereiken plekken op het lichaam masseren.
Wat is het voordeel van masseren?
Spieren los te maken, Rechttrekken van weefsel, Bloedcirculatie te stimuleren, Verbeteren stofwisseling en bevordert van ontgiften.
Wat is een 3D massage apparaat?
De horizontale en verticale trillingen worden heel snel achter elkaar uitgezonden. De resonantietrillingen ontstaan door de elasticiteit van het weefsel en gaan de diepte van de huid in zodat de onderliggende pezen en spieren ook bereikt worden. Uniek dankzij deze drie effectieve richtingen.
De Medex Senator bestellen bij Premed
PreMed Health Care B.V. is opgericht in 1999 als leverancier van oplossingen voor zorg, preventie, fitness en praktijkinrichting. Sinds vele jaren gebruiken we hiervoor de website www.premed.nl Via onze zeer uitgebreide webshop premed.nl kunnen consumenten en professionals eenvoudig een bestelling plaatsen of informatie vinden over de artikelen in het assortiment. Onze klanten zijn onder andere fysiopraktijken, sporters, chronisch zieken, (para)medici, ziekenhuizen, zorginstellingen, consumenten, apotheken, drogisterijen, verpleging en andere bedrijven. Onze fysiotherapeuten zijn verantwoordelijk voor een zorgvuldige selectie van onze producten. Daarnaast geven zij ook advies over het juiste product via de telefoon, e-mail, whatsapp, chat of via onze social media pagina’s. Onze klantenservice helpt u met informatie over de beschikbaarheid en levertijd van artikelen en natuurlijk over de voortgang van uw bestelling.
Christophe Dierckx werkt als hypnose coach te Zandhoven, België. Meer info rondom trainingen, 1 op 1 sessies vind je op de website https://eenbeterplan.be .
Pavor Nocturnus, beter bekend als nachtangst of ‘night terror’, treedt op tijdens de diepe slaap bij kinderen. Omdat nachtangst optreedt tijdens de diepe slaap herinner je je er nadien niets van. Dit in tegenstelling tot een nachtmerrie. Pavor nocturnus komt vaak voor bij kinderen tussen 3 en 12 jaar. Het schijnt net iets vaker voor te vallen bij jongens. Ongeveer één op de tien kinderen heeft er wel eens last van. De kans is klein dat de intense nachtelijke angstbeleving zich verderzet naar volwassen leeftijd.
Je zal het maar meemaken. Je kind dat plots begint te roepen, zich helemaal verloren voelt, misschien zelfs wild in het rond slaat. Ook voor de ouders kan dit een grote impact geven. Men wil namelijk kindlief helpen, maar men geraakt niet door een bewustzijnsbarrière. Het kind beleeft nog een diepe vorm van slaap. Een dergelijke paniekaanval kan van enkele minuten tot wel meer dan een half uur duren. Hierna valt het kind weer in een diepe slaap. Het hele voorval wordt ’s ochtends niet herinnerd.
Welke behandelmethode voor Pavor Nocturnus bestaat er nu?
Geen! Althans vanuit het gezichtspunt van de psychologie. Een tamelijk ontnuchterend antwoord. Huisarts / Apotheek / Psycholoog; je krijgt overal dezelfde antwoorden. Ze hebben absoluut geen idee hoe om te gaan met ‘night terror’. Men komt daar in de vakliteratuur ook eerlijk voor uit. Men weet het niet. Het enige advies dan men geeft naar ouders toe, is kalm blijven tijdens de paniekaanval.
Laat ons dan samen eens verder kijken wat er toch mogelijk zou kunnen zijn…Misschien moeten we toch maar eens een beetje out of the box denken.
Wat is lucide dromen?
Meestal zijn we ons niet bewust tijdens een droom. Lucide dromen is een vorm van dromen waar we ons wel bewust zijn van het feit dat we dromen. We worden als het ware ‘wakker’ in een droom en beseffen dat we dromen. Lucide dromen is een eeuwen oude vorm van bewustzijns veranderende technieken. Onderzoekers hebben kunnen aantonen dat het mogelijk is om lucide te dromen door in een labo experimenten uit te voeren. Het ultieme bewijs dat je in een REM-slaap vertoeft, is een horizontaal bewegende oogbol. Dit noemen we ook wel het ‘windshield wiper effect’, ook wel bekend als het ‘ruitenwisser effect’.
Door een slapend iemand op commando in een labo dit teken te laten uitvoeren, had men in 1975 het ultieme bewijs. Zo zie je maar hoe de wetenschap op gebied van bewustzijn 1000en jaren achterloopt op zaken waar bijvoorbeeld Egyptenaren al lang mee vertrouwd waren in de praktijk.
Als je lucide kan dromen, ben je je dus bewust van het feit dat je droomt. Je wordt alert in de droom.
REM-slaap
Wacht eens even. De paniekaanval valt voor tijdens het 1e gedeelte van de slaap (diepe slaap). Hoe kan dan de REM-slaap hier een positieve impact op hebben? Wel, het sleutelwoord is bewustzijn. Tijdens de Pavor Nocturnus is jouw kind zich niet bewust dat hij/zij slaapt. Men vermoedt dat 1 deel van de hersenen in diepe slaap is en een ander deel actief. Het is wel een feit dat jouw kind op dat moment misschien met ogen open staat te roepen en te tieren. Aan ons om een manier te vinden om te kunnen communiceren met jouw kind.
Hoe kan je leren lucide te dromen?
Het probleem dat de meeste mensen hebben alvorens succes te boeken op gebied van lucide dromen, is bewustzijn. Men is zich overdag niet bewust dat men wakker is. Dus is men ’s nachts zeker niet bewust dat men slaapt. Er dient zich dus een onbewuste routine aangeleerd te worden tijdens de dag. Een controle met als doel om te verifiëren of men wakker is. Omdat je tijdens de dag regelmatig even aftoetst of je al dan niet slaapt, ga je ’s nachts dezelfde gewoonte gebruiken.
Een voorbeeld:
Een voorbeeld zou kunnen zijn, om regelmatig naar je vingers te kijken en ze even te tellen. Tijdens de droom zal je opmerken dat getallen kunnen vervormen. Tijdens de droom kan het zo maar zijn dat je 12 vingers telt. Zo’n vreemde bevinding kan genoeg zijn om je bewust te maken dat je droomt. Ook zou je met de rechter wijsvinger de linker handpalm kunnen aanraken. Mocht je vinger door de andere hand zweven, dan weet je dat je droomt. Een ander voorbeeld is dat als je naar de klok kijkt tijdens een droom, een gans andere beleving ervaart van tijd.
Datgene waar je overdag aandacht aan schenkt, laat zich ’s nachts uiteindelijk ook opmerken.
Je zou afhankelijk van de belevingswereld van jouw kind op een leuke manier tijdens de dag iets kunnen bedenken wat leidt naar deze bewustwording. Bij een vierjarige ga je wat meer fantasie aan de slag dienen te leggen dan bij een elf jarige. Dat spreekt voor zich.
Hoe kan lucide dromen ‘night terror’ verhelpen?
Even terug naar onze Pavor Nocturnus. Een kind is in paniek, slaapt, maar heeft geen besef dat het slaapt. Onze zintuigen misleiden ons tijdens de nacht. Het kind ervaart paniek, maar heeft geen idee hoe uit deze vreemde angstaanjagende gebeurtenis te komen. Het antwoord is paradoxaal genoeg de droom zelf. In de droom is alles mogelijk, ook de oplossing. Gids je kind tijdens de paniekaanval door dezelfde controle als overdag. Slaap je? Hoeveel vingers telt jouw hand? Indien het kind ook overdag genoeg heeft geoefend om zich bewust te zijn, zal dit tijdens de slaap ook mogelijk zijn.
Vanaf het moment dat je je kind hebt geholpen om te controleren of het slaapt, kan ook suggesties beginnen geven die leiden tot het positieve tegenovergestelde gevoel. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “__(naam kindje), verander dat wat je ziet naar jouw mooie zachte bed waar je rustig gaat slapen”. Je zal op dat moment je fantasie wat dienen te gebruiken om om te kunnen gaan met de variabelen die zich op dat moment aandienen. Ik bedoel ben je op dat moment thuis of op verplaatsing zoals in een hotelkamer?
Wat wel en niet te doen tijdens de night terror?
Denk eraan, tijdens de paniekaanval, ziet het kind in z’n eigen beleving een situatie die bedreigend overkomt. Ga NIET in detail uitvragen wat er aan de hand is. Omdat zo alle aandacht bij de paniek prikkels blijft. Het heeft ook geen zin om de zaken helder te krijgen, want jouw kind droomt. Dus die belevingswereld is helemaal anders. Jij, als ouder, bent wakker, maar jouw kind niet. Ook voor ons als ouder is dat onwezenlijk op dat moment. Wees je daar van bewust.
Het kind beleeft tijdens de Pavor Nocturnus iets wat NIET leuk is. Door je stem te gebruiken, kan je zijn/haar aandacht laten richten op iets wat WEL leuk is. Door middel van herhaling op gebied van:
1. Ik ben mij bewust dat ik droom.
2. Ik richt mij op iets leuks.
Het voordeel van lucide dromen is dat alles mogelijk wordt. Er zijn geen beperkingen. Kinderen kunnen zelfs gaan vliegen zoals superman. Alles is mogelijk tijdens de droom. Als het maar leuk is.
Hoe lang duurt het voor mijn kind kan lucide dromen?
Ieder kind is uniek. Herhaling is in dit geval het enige wat er dient te gebeuren. Hou vol. Wees ook creatief om dit uit te leggen aan jouw kind en doe gewoon mee. Sommige kinderen zijn hier heel snel mee weg, andere hebben enkele weken tijd nodig.
Soms vinden kinderen het ook wel leuk om een droom dagboek bij te gaan houden. Waar een tekening of vermelding kan worden gemaakt van leuke en/of minder aangename dromen. Bij ‘night terror’ zal er waarschijnlijk geen herinnering zijn, maar dat wil niet zeggen dat er ook geen andere dromen beschreven kunnen worden.
Het grote voordeel van jouw kind zo vroeg in contact te brengen met lucide dromen is de mogelijkheid om zichzelf te laten ontplooien. Zelfs als de Pavor Nocturnus lang voorbij is, kan lucide dromen een positieve impact op het leven bieden. In dit geval is jong geleerd, letterlijk oud gedaan. Op deze manier heb je die vreselijke nachtelijke paniekaanvallen van jouw kind kunnen ombuigen naar een kans om om te kunnen gaan met zijn/haar gevoeligheid. Als je op volwassen leeftijd dient te leren om lucide te kunnen dromen, ben je daar veel meer tijd aan kwijt dan dat je op jonge leeftijd reeds start. Dus waarom zouden we deze kans laten liggen?
Heeft jouw kind last van ‘night terror’ of Pavor Nocturnus, neem dan gerust contact op met mij.
Wijsheid uit de praktijk geeft altijd wat meer tastbaarheid. Wij mensen zijn eenvoudige wezens. Ok ik geef het toe… misschien spreek ik beter voor mezelf. Het leven op aarde gaat gepaard met een aantal ‘wetten’. Net zoals de zwaartekracht, zijn er nog enkele bepalende zaken die we vaak over het hoofd zien.
Stel er komt iemand bij mij in de praktijk met de vraag om af te vallen. Als die persoon niet eerst aanvaardt dat de huidige situatie nu eenmaal is wat ze is, dan zal die weinig resultaat hebben. Dit ‘aanvaarden’ noemt men ook wel de wet van vibratie. Ik kijk in de spiegel en zie een lichaam dat ok is. Ik ga niet vechten tegen het idee van een kg teveel. Ik aanvaard dat.
Van hier uit kunnen we een beslissing maken (noem het een investering of een engagement) om naar een meer gewenste situatie te gaan. In het geval van afvallen is dit bv kledingmaatje X. Het bereiken van de gewenste situatie kunnen we oa bekomen door emotioneel betrokken te worden bij het idee om slanker door het leven te gaan. Dit noemt men de wet van aantrekking.
De eerste wet is helaas van een hogere rangorde dan deze laatste. Dus zolang er geen aanvaarding is, mag je doen wat je wil. In het beste geval heb je een tijdelijke overwinning met daarna een vervelende terugval.
Bewustwording geeft wijsheid.
In theorie mag het stukje uitleg over de wetten dan nog goed begrijpbaar zijn; in werkelijkheid is dit voor ons toch eerder een struikelblok. Hoe vaak kijk je niet in de spiegel met enige ontevredenheid? Iedere keer wordt de afkeur bevestigd.
Helaas zijn we allemaal onderhevig aan deze wetmatigheden. Of je er nu in gelooft of niet. Het voordeel is wel dat je jezelf beter leert kennen. Kennis geeft rust en vertrouwen. Je leert stap per stap ook beter begrijpen hoe het komt waarom iets maar niet in orde komt. Op het moment dat je bewust bent van wat je aan het doen bent, dan kan je er ook naar handelen. De definitie van krankzinnigheid is niet voor niets: “hetzelfde blijven doen en verwachten dat er een nieuw resultaat komt”. Door de universele wetten te begrijpen en er naar te handelen, komt er vanzelf wijsheid en als bijproduct: joepie, het gewenste resultaat.
Geloof in jezelf.
Er dient dus te voldaan te worden aan een wiskundige wetmatigheid vooraleer we resultaat zien? Allemaal goed en wel, maar hoe moet het dan verder? Het helpt je zeker verder als je ook gelooft dat jouw gewenste doel (afslanken) mogelijk is door jouw eigen kunnen. Iemand anders kan je wel inzichten geven, maar alleen jij kan jezelf verder helpen. Ook hier in mijn praktijk kan ik helaas geen toverstokje gebruiken waarbij jij in één keer naar de ideale wereld wordt gekatapulteerd. Jij hebt jouw vrije wil. Daar kan niemand omheen. De vrije wil woont in het onderbewuste. Samen gaan we jouw handleiding vinden om hiermee aan de slag te gaan.
Heeft dit artikel je verder geholpen? Laat gerust een commentaar na of maak een afspraak in mijn praktijk.
Laten we even stilstaan bij het intrigerende feit van ons bestaan. Enerzijds leiden we een leven met de vaste overtuiging dat we onafhankelijke wezens zijn. Aan de andere kant maken we ook deel uit van een systeem dat groter is dan wij. Iets dat verder gaat dan onze familie en gemeenschap. Arthur Koestler gebruikte de term holarchie om de dynamiek van deze relatie te beschrijven. Koestler legde dat in zijn boek “The Act of Creation” (1964) uit.
Water is bijvoorbeeld een unieke entiteit die ontstaat door de integratie van waterstof en zuurstof. Water zelf kan echter een onderdeel worden van veel andere grotere entiteiten, van sinaasappelsap tot oceanen tot het menselijk lichaam. Water is dus zowel een geheel als een deel van andere grotere gehelen.
Arthur Koestler bedacht de term ‘holon’ om te verwijzen naar een entiteit die zelf een geheel is en tegelijkertijd een deel van een ander geheel. En als je goed gaat kijken naar de dingen en processen die er werkelijk zijn, wordt al snel duidelijk dat ze niet alleen gehelen zijn, maar ook onderdelen van iets anders. Het zijn hele / delen, het zijn holons.
Ieder van ons is dus een holon. We zijn opgebouwd uit hele atomen, die hele moleculen vormen, die samen hele cellen vormen, die samenkomen om hele organen te maken en een heel onderling verbonden zenuwstelsel waaruit ons hele lichaam wordt gevormd.
Wij maken op onze beurt deel uit van steeds grotere gehelen: een gezin, een professionele gemeenschap, het hele systeem van levende wezens op deze planeet en uiteindelijk het hele universum.
Wij mensen hebben het idee dat we afgescheiden zijn. We leven een leven in een lichaam en dat is het dan. Maar we zijn veel meer als dat. Je zegt toch ook: “niet lichaam is ziek en lichaam komt niet werken vandaag”. Je zegt : “ik kom niet werken”. Maar ik is veel meer dan het lichaam.
Als je `s nachts droomt kan het zomaar zijn dat je wandelt en je voelt je lichaam bewegen alsof het net echt is. Toch lig je stil in bed te slapen. In het beste geval is het een leuke droom, maar het kan ook een nachtmerrie zijn. Heb je al eens een nachtmerrie ervaren? Dan ben je blij dat je wakker bent. Het is net echt.
Onze zintuigen nemen ons continu in de maling. Zowel dag als nacht. Heb je jezelf al eens de vraag gesteld: wie ben ik echt? Hele bibliotheken zijn hier over geschreven. Dit is iets wat de mensheid al sinds de start heeft bezighouden. Wij mensen kunnen reflecteren. We kunnen over onszelf nadenken, bewust zijn.
Laat onze manier van hypnose nu net geweldig goed zijn om terug te ervaren dat wij meer zijn als ons lichaam. Dat we nog steeds deel uitmaken van iets wat groter is als wijzelf. Wat liefdevol en zachtaardig is. Die verbinding is niet nieuw. Die was gewoon een beetje ondergestoft of ondergesneeuwd. Eenmaal het stof er vanaf is geveegd, kunnen we dit terug meer ervaren. Waarschijnlijk eerst in zelfhypnose en als er genoeg vertrouwen op zit ook in het dagdagelijkse leven. Daar is gewoon wat herhaling voor nodig.
Eenmaal de verbinding met dat grotere geheel gevoeld wordt, geeft dit een erg fijn gevoel. Je kan dat niet meer ontkennen. Dat is niet iets rationeels. Het is een weten. Dit geeft een wat ik noem “innerlijke wellness”. Je leeft meer in vertrouwen. Je hebt meer veerkracht, omdat jij weet dat je deel uit maakt van een groter geheel.
Ik voel de vraag al komen. Maar hoe dan? Hoe kan ik die verbinding met dat grotere geheel terug ervaren? Wel het enige antwoord daarop is: door jezelf de juiste vragen te stellen. Door vb een therapeut in te schakelen die weet waar hij of zij mee bezig is en een zekere wijsheid aan te spreken die bij iedereen aanwezig is.
Noem het intuïtie, noem het hoger zelf of hoger bewustzijn. En stap per stap te verifieren wat is hier aan de hand. Om het dan ook te kunnen loslaten.
Om de perceptie te kunnen veranderen van wat er misschien ooit als reden is voorgevallen waarom de verbinding is ondergesneeuwd. Stap per stap. Je moet altijd denken in oorzaak / gevolg. Als de oorzaak van een specifiek probleem is opgelost, dan valt het symptoom automatisch weg.
Denk daar eens over na wat voor een geweldige impact dit zou kunnen hebben op jouw leven. Sta er eens bij stil als jij gelukkig in het leven staat en verbinding voelt met de mensen, de natuur. Ik wil hier niet de religieuze toer op gaan. Maar vraag aan jan met de pet of God bestaat en men zal misschien zeggen nee maar wel iets groters wat moeilijk te bevatten valt. Het kan niet zijn dat we alleen in het universum zijn. Het is iets waar men niet de vinger op kan leggen, waar vaak ontzag voor is. Ook angst omwille van het onbekende. Laat nu net de ervaring van de innerlijke wellness meer gewicht in de schaal leggen om vertrouwen te scheppen wat de angst irrelevant maakt.
Jij bent meer dan je lichaam. Er stroomt een liefdevolle, wijze energie door jou, de planten, natuur. Noem dit Quantum. Noem dit zoals je wil. Ik beloof je hoe meer je begrijpt wie jij bent, hoe meer kennis en weten, hoe gelukkiger en krachtiger je je voelt.
Als je dit ervaart? Wat denk je dat het met jouw emotionele toestand doet? Wat denk je dat het met jouw vermoeidheid of onbalans doet?
Denk aan de voordelen van wat hypnose kan. Er worden jaarlijks miljarden uitgegeven aan boeken en seminars omtrend peroonlijke ontwikkeling. Miljoenen en miljoenen mensen wereldwijd zijn bezig met zingeving en met zichzelf te ontplooien. Wat is nu de makkelijkste manier om ons zelfbeeld te verbeteren…wat is nu de makkelijkste manier om onze overtuigingen te veranderen? Via ons rationele denken of via het onderbewuste? Wat is de makkelijkste manier om te werken met het onderbewuste? Juist via hypnose.
Ik heb mijn leven gewijd aan het begrijpen van het leven. Ik kom altijd maar terug op 1 onderwerp en dat is mezelf. Als ik mezelf verander, dan verandert de wereld rondom mij. Als ik niet tevreden met de resultaten in mijn leven, dien ik mijn oude beperkende overtuigingen te veranderen. Je hebt de juiste hersengolven nodig om dat veranderwerk te kunnen doen. Laat nu net trance het meest doeltreffendste zijn om de correcte hersengolven op te wekken. Maakt niet uit over welk onderwerp het gaat. Gezondheid / relatie / werk / geld / zingeving. Overal zitten oude beperkende overtuigingen en ervaringen onder, die maken dat we onbewust het leven leiden dat we nu ervaren.
Stel jezelf eens de vragen: “Wil IK mijn leven leiden?” & “Wil ik de schoonheid / wijsheid / kracht van mezelf leren kennen?”.
Maak gerust een afspraak om jouw innerlijke wellness te (her)ontdekken.
Tot binnenkort.
Christophe Dierckx
Beheer cookie toestemming
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
